فرانسوا نیکولو، سفیر سابق فرانسه در تهران، مشکل اصلی قرارداد فروش ایرباس را عدم همکاری بانکهای اروپایی با ایران می داند.
به گزارش آوا دیپلماتیک، فرانسوا نیکولو سفیر فرانسه در تهران طی سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ میلادی، در گفتگو با دویچه وله آلمان، درباره سرانجام قرارداد فروش هواپیما توسط ایرباس به ایران گفت: پروژه خرید ایرباس همچون خرید بوئینگ که یکی از مفاد قرارداد ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵ است بسیار مورد بازبینی و بررسی قرار گرفته است و قرار بوده که آمریکاییها مجوز خرید هواپیماهای مسافربری را به ایران بدهند. آمریکاییها میبایست به تعهدات خود پایبند باشند. فروش بوئینگ منوط به صدور مجوز اداره کنترل داراییهای خارجی OFAC است اما فروش ایرباس هم وابسته به مجوز همین اداره است چرا که بسیاری از قطعات این هواپیما از طریق آمریکا تامین شده است.
نیکولو افزود: فرانسه برای فروش ایرباس به مجوز این اداره نیاز دارد اما مشکلی که در این میان وجود دارد به مسائل مالی مربوط است. بانکهای اروپایی تمایلی به ایجاد رابطه با ایران ندارند. چون آنها هم در طول سالهای تحریم ایران متحمل ضررهایی شدهاند. سیستم بانکی ایران برای اروپاییها پیچیده است و آنها تمایل ندارند عملیات بزرگ بانکی با ایران انجام دهند. به همین خاطر با اینکه رسما توافق حاصل شده است باید مسائل مربوط به تامین بودجه نیز به سرانجام برسد.
وی خاطرنشان کرد: زندگی اجتماعی ایران همواره درحال تحول است و این تغییر و دگرگونی به سرعت انجام میگیرد. در سالهای اول پیروزی انقلاب در سال ۵۷ بیش از ۷۰ درصد جمعیت ایران را افراد روستایی بیسواد تشکیل میدادند. امروزه اکثریت در شهرها زندگی میکنند و با سواد هستند. در کشوری که ۸۰ میلیون جمعیت دارد شمار دانشجویان دانشگاهها به ۴ میلیون رسیده است در حالی که فرانسه با جمعیتی بالغ بر ۷۵ میلیون نفر بین ۲ تا ۳ میلیون دانشجو دارد.
وی با اشاره به کتابی که درباره ایران نوشته است، افزود: رابطه میان ایران و فرانسه رابطهای پرسابقه، ریشهدار و عمیق است. ایران و فرانسه به لحاظ سیاسی دوران متفاوتی را گذراندهاند، دورانی که در آن تنشهای بسیاری وجود داشته است اما به طور کل میتوان گفت رابطه مردم ایران و فرانسه بسیار ریشهدار، دوستانه و مبتنی بر درک متقابل است.
سفیر سابق فرانسه در ایران یادآور شد: تقریبا یک سال از امضای توافقنامه هستهای در وین میگذرد و پرسش این است که آیا این توافقنامه در درازمدت پایدار است؟ این توافقنامه بسیار پیچیده است و اجرای آن به تلاش هر دو طرف توافق یعنی ایران و کشورهای غربی نیاز دارد. باید هر دو طرف به تعهدات خود عمل کنند. بسیاری از این تحریمها برداشته شدهاند ولی بخش دیگری از آن در مراحل بعدی برداشته خواهد شد. پرسشی که مطرح میشود درباره استحکام این توافق است.
وی افزود: ایرانیان به تعهدات خودشان در این توافقنامه بهخوبی عمل میکنند و از همان ابتدا به مفاد آن احترام گذاشتهاند البته در ایران هم گروهی با این توافق مخالفند. این توافق هم تا زمانی که آقای روحانی رئیس جمهور است پابرجاست و معلوم نیست که آیا جانشین او در انتخابات بعدی ریاست جمهوری اهداف سیاسی او را دنبال کند یا خود او دوباره در انتخابات برگزیده شود. به همین خاطر باید همه نیروها برای برقراری این توافق و اجرای مفاد آن بکار گرفته شود.