روابط ايران و مجارستان تاريخچه ایی بسيار کهن دارد و به اوايل تأسيس سلسله صفويه در ایران باز می گردد. این روابط در دوران معاصر نیز به خوبی ادامه پیدا کرده است. به طور حتم حضور دیپلمات های برجسته در تحقق اراده دو کشور بر حسن روابط بی تاثیر نبوده است. سفیر فعلی مجارستان در ایران نیز از جمله دیپلمات هایی است که با عشق و علاقه به ایران، حتی زبان فارسی را آموخته است. وی با اتکا به سوابق تاریخی دو کشور از مردم ایران به نیکی یاد می کند. به منظور بررسی روابط سیاسی و اقتصادی دو کشور با “گیولا پتو” سفیر مجارستان در ایران گفتگویی انجام داده ایم. وی در طول مصاحبه به مهاجرت مردم شهر یزد به مجارستان و نیز تاسیس شهر یاسبرین در این کشور اشاره می کند. همچنین در این گفتگو به ظرفیت های علمی مجارستان و نیز تاثیر مناسبات ایران و آمریکا بر روی روابط تهران و بوداپست اشاره شده است.
گفتگوی اختصاصی آوا دیپلماتیک با “گیولا پتو” سفیر مجارستان در ایران
کشور مجارستان از چه جایگاه ژئوپلتیک و ژئواستراتژیکی در اروپا برخوردار است؟
مجارستان کشور کوچکی است که در قلب اروپا قرار دارد. این موقعیت جغرافیایی یک مزیت محسوب می شود، همچنین به علت نظام آموزشی بسیار خوب، مجارستان از نیروی کار متخصص و ماهر بهره مند است و در حال حاضر یکی از کشورهای پیشرو در بحث سرمایه گذاری خارجی و تامین کننده خدمات برای شرکت های چند ملیتی می باشد.
بطور مثال در حوزه خودروسازی شرکت مرسدس بنز در مجارستان کارخانه دارد، موتور خودروهای آئودی در مجارستان تولید می شود، تمام قسمت های آئودی اسپورت نیز تولید مجارستان است. شرکت های هیوندا، اوپل هم در مجارستان حضور دارند، در واقع این شرکت ها از مزایای و امکانات مجارستان استفاده می کنند.
مناسبات سیاسی ایران و مجارستان از سال 1941 آغاز شده است و در طول بیش از 70 سال این مناسبات فراز و فرودهایی داشته است. از دیدگاه شما دوران طلایی این رابطه مربوط به چه دوره ایی می باشد؟
در طول این 70 سال اساسا روابط دو کشور فرود خاصی نداشته است. با اینکه مجارستان عضو ساختار دیگری بود ولی همیشه روابط دوستانه و به قول امروزی ها برد – برد را با ایران برقرار کرده است.
در دوران پیش از انقلاب اسلامی شاه ایران از دانشگاه بوداپست دکترای افتخاری گرفته بود و در طول آن دوران یکی از اولویت های ما روابط اقتصادی، فرهنگی و آموزشی با ایران بود البته پس از انقلاب اسلامی هم مجارستان از اولین کشورهایی بود که نظام جدید ایران را به رسمیت شناخت.
اگر بخواهم به اوج این روابط اشاره کنم می توان به اوایل دهه 90 میلادی اشاره کرد. در سالهای 1992 و 1993 در تهران اتوبوس های مجارستانی بسیاری به چشم می خورد. شرکت “ایکاروس” در مجارستان طی آن سالها 2000 اتوبوس به شهر تهران فروخت که از آن تعداد تنها 1000 عدد تحویل داده شد و شهرداری تهران نتوانست تعهدات مالی خود را عملی سازد در نتیجه روند ورود این اتوبوس ها متوقف شد.
آن زمان صادرات مجارستان به ایران سالانه حدود 200 میلیون دلار بود. البته من نمی خواهم اینقدر طبقه بندی شده به قضیه نگاه کنم و اگر الان به این اندازه روابط اقتصادی نداریم این به معنی رابطه بد یا ضعیف نیست. در عوض در زمینه سیاسی همکاری های بسیار خوبی با یکدیگر داریم. در گذشته آقای ولایتی وزیر امور خارجه وقت ایران به مجارستان آمد و در سال 2001 هم وزیر امور خارجه مجارستان از ایران بازدید کرد.
با توجه به توافق صورت گرفته بین وزارت امور خارجه دو کشور، مقرر شد که به طور منظم با یکدیگر رایزنی داشته باشند و تاکنون این رایزنی ها در سطح معاون وزیر امور خارجه اتفاق افتاده است. همکاری های دو جانبه در سازمان های بین المللی نیز اثربخش برای هر دو کشور و همچنین خود سازمان های بین المللی بوده است.
در اوایل اکتبر 2013 آقای مارتونی وزیر امور خارجه وقت مجارستان و آقای ظریف در حاشیه شصت و هشتمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک نیز با یکدیگر ملاقات بسیار خوبی داشته اند. البته لازم به یادآوری است که آقای مارتونی سال 2001 نیز به ایران سفر کرده بود.
برخی از تحلیلگران معتقدند که روابط سیاسی دو کشور در دوران ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد تا حدودی کمرنگ تر شده بود، آیا این موضوع صحت دارد؟
در آن دوران ارتباطات سطح بالایی نداشت ولی در عین حال در دسامبر 2010 آقای آهنی معاون وزیر امور خارجه وقت در ادامه رایزنی های منظم دوطرفه به مجارستان سفر کرد.
آقای آهنی یکی از دیپلمات های برجسته محسوب می شود اما سفر افرادی در این سطح به تنهایی نمی تواند مناسبات دو کشور را بهبود ببخشد، نظر شما در این باره چیست؟
این موضوع صحیح است اما مجارستان، ایران را یکی از مهم ترین کشورهای منطقه می داند و دوست داریم مواضع و نقطه نظرات ایران را در مورد مسائل مهم جهان و بویژه منطقه بدانیم. به همین منظور همیشه طی نشست های بین المللی با دیپلمات های ایرانی در تهران و یا بطور مثال در افغانستان ملاقات هایی را داشته ایم.
لازم به یادآوری است که مجارستان در موضوعات غیرنظامی شامل مهندسی و ساخت و ساز در افغانستان حضور دارد به همین دلیل با هدف مشاوره، رایزنی هایی در سطح پایین با مقامات ایرانی داریم، این رایزنی ها حتی در موضوعات مختلف دیگری چون عراق، خلیج فارس و آسیای مرکزی رخ داده است. همیشه به یاد داشته باشید که ملاقات ها در سطوح بالا نشان دهنده ظاهر خوش و جذاب روابط است در صورتی که کار واقعی و بسترساز قبلا در سطوح پایین تر پیگیری شده است، در واقع همه چیز قبل از ملاقات های رده بالا هماهنگ می شود، هرچند که بازهم تعدادی مشکل باقی خواهد ماند که در ملاقات های بعدی برطرف می شود. این کار اصلی و مقدماتی همان کاری است که ما در ایران و سفارت شما در مجارستان انجام می دهیم.
تا چه اندازه شناسایی صحیح از ظرفیت های اقتصادی و فرهنگی ایران می تواند در گسترش مناسبات دو کشور اثرگذار باشد؟
تصور من شبیه افرادی که کاملا با ایران بیگانه اند نیست. در حال حاضر به مدت دو سال است که در اینجا هستم ولی در مجموع این سومین مرتبه ایی است که در ایران کار می کنم.
اولین بار 23 سال پیش زمانی که عراق به کویت حمله کرد به ایران آمدم، آن زمان یک دیپلمات رده پایین بودم و به خاطر شرایط بحرانی منطقه تنها 6 ماه در ایران حضور داشتم.
از 1997 تا 2000 در سمت معاون سفیر دومین دوره کاری من در ایران بود. بنابراین نوع نگاه من با دیگر همکارانم که بار اول است به ایران می آیند متفاوت است.
البته لازم است که یادآوری کنم در دانشگاه زبان فارسی خوانده ام و قبل از عزیمت به ایران نیز اطلاعاتی کسب کرده بودم. در نتیجه قبل از آمدنم به ایران تصویر ذهنی من از این کشور مثبت بود، حتی علاقه داشتم که به اینجا بیایم تا چیزهای بیشتری را یاد بگیرم و ایران را با چشمان خودم ببینم.
باید متذکر شوم که در تمام طول خدمت در وزارت امور خارجه مجارستان در کشورهای هند و پاکستان فعالیت کرده ام و حتی دوره هایی را که در بوداپست گذراندم به این مناطق مرتبط بود، بنابراین قبل از اینکه به ایران بیایم نه بطور دقیق ولی در کل با مسائل مربوط به ایران درگیر بودم. در دوره ایی هم مدیر بخش جنوب و جنوب غرب آسیا در وزارت امور خارجه مجارستان بودم، در نتیجه من هیچ وقت از منطقه خاورمیانه دور نبوده ام. هر بار که به ایران باز می گشتم مشتاق بودم ببینم که ایران نسبت به قبل چه تغییراتی داشته است.
با توجه به سوابقی که به آنها اشاره کردید وجه تمایز فعالیت دیپلماتیک در کشورهای آسیایی بخصوص در هند و پاکستان چیست؟
برای کار کردن در این مناطق شما باید مذهب را بشناسید، چون مذهب در زندگی روزمره مردم حضور پرنگی دارد، اگر شما در اروپا اسلام را نشناسید مشکلی برای زندگی کردن نخواهید داشت اما در این منطقه شما نیاز به شناخت اسلام دارید.
به نظر من هر فرد باید درباره پنج دین بزرگ دنیا اطلاعات پایه ایی داشته باشد، البته نه فقط دین بلکه تاریخ هم شامل می شود، در واقع باید درباره تاریخ کشور خود و تاریخ منطقه ایی که در آن زندگی می کند و حتی تاریخ دنیا آگاهی داشته باشد. وی حتی باید درباره مسایل فنی نیز از دانش پایه ایی برخوردار باشد. چون امروزه انسان با ابزارهای مختلفی کار می کند.
با توجه به اینکه سه دوره مختلف به ایران سفر کرده اید. در طول این دفعات چه نوع تغییراتی را مشاهده کرده اید؟
تغییرات مثبت و منفی بوده است. جنبه منفی طبیعتا وضعیت اقتصادی مردم و عدم پذیرش ایران توسط جوامع بین المللی است. همان طوری که مردم در انگلستان مشغول صحبت راجع به آب و هوا هستند در ایران مردم در مورد ترافیک صحبت می کنند، پس مسلما وضعیت ترافیک نیز بدتر شده است.
در کل توسعه زیادی اتفاق افتاده که کاملا قابل لمس است. طی این 23 سال شاهد پیشرفت بی وقفه ایران بوده ام، البته نمی خواهم راجع به تورم، بیکاری و یا جنبه مثبت توسعه زیرساختی در ایران صحبت کنم. به هر حال آنچه مهم است روابط دو کشور هیچ فرود عمیقی نداشته است و همیشه خوب بوده است و امیدوار در آینده نیز خوب بماند.
با توجه به روابط عمیق و قدیمی ایران و مجارستان در طول تاریخ باید شاهد همکاری های گسترده تر بین دو کشور باشیم. دیدگاه شما در این مورد چیست؟
با اشاره به سوابق تاریخی اولین هیأت مجارستان در ابتدای قرن 17 میلادی وارد ایران شد، پیام آنها نیز درباره همکاری ایران و مجارستان علیه امپراطوری عثمانی بود. این پیام فقط از سوی مجارستان نبود بلکه پیامی از طرف دودمان هابسبورگ و باقی مانده سرزمین های مجارستان بود. زیرا بخشی از خاک مجارستان به اشغال ترک های عثمانی درآمده بود.البته این نقشه هیچ وقت اجرا نشد.
حتی پیش از این رویداد زمانی که قبایل مجاری از کوه های اورال که در حال حاضر در روسیه است گذر می کردند، ایرانی ها را دیدند و شناختند، هم اکنون ما در زبانمان حدود 10 کلمه داریم که مستقیما از زبان فارسی گرفته شده است مانند گوشت و کارد که البته در مجاری به معنی چاقوی بزرگ است. کلمات زیاد دیگری هم هستند که در اصل فارسی محسوب می شوند اما آنها را از ترک ها گرفته ایم. مثل کاپو به معنای در.
تمام شرق شناسان مجار که به دنبال هویت واقعی مجارستان بودند به ایران سفر کرده اند و می توان فهمید که دو کشور روابط دیرینه ای دارند. ما زمینه های روشن و مشخصی برای همکاری در حوزه فرهنگی داریم که یکی از این زمینه ها حوزه آموزش است.
باید تاکید کنم که اگر ایرانیان قرار باشد از طریق مجموعه خبری شما چیزی راجع به مجارستان بدانند یکی از مهمترین مسائل این است که هم اکنون حدود 2000 دانشجوی ایرانی در مجارستان تحصیل می کنند. ما این افراد را سفرای افتخاری می دانیم چون هر کدام پس از 5 یا 6 سال تحصیل قسمتی از مجارستان را با خود به ایران خواهند برد.
شاید این توضیح کمی عجیب به نظر برسد اما بحث آموزش یکی از مهم ترین اجزای همکاری های اقتصادی دو کشور است، در واقع این 2000 دانشجو برای تحصیلات خود پول خرج می کنند که درآمدی برای دانشگاه ها محسوب می شود، همچنین برای هزینه زندگی در مجارستان نیز خرج خواهند کرد، هرچند که این موضوع را هیچ وقت نمی توان با آمار و ارقام اقتصادی نشان داد اما خیلی مهم است.
شما به ظرفیت های موجود درباره همکاری آموزشی بین دو کشور اشاره کردید، مراکز دانشگاهی مجارستان از چه جایگاه بین المللی برخوردار هستند؟
این موضوع بسیار مهمی است، نظام آموزشی در مجارستان یکی از بهترین نمونه های آن در جهان می باشد بطور مثال مجارستان تا به حال 16 جایزه نوبل را به خود اختصاص داده است و به جز دو مورد از آنها که در حوزه ادبیات و صلح بود، مابقی در حوزه های علمی به دست آمده است.
باید توجه داشته باشد که مجارستان با ده میلیون جمعیت، یعنی یک مقدار کمتر از تهران (با خنده) در جدول توزیع مدال های المپیک جایگاه هشتم را به خود اختصاص داده است، در نتیجه مجارستان می تواند از ظرفیت های بالای آموزشی خود به عنوان ابزاری برای برقراری و گسترش رابطه با دیگر کشورها استفاده کند.
آیا برای انتقال این تجربیات منحصر به فرد در حوزه آموزش با مقامات ایرانی مذاکراتی داشته اید؟
خیر، اما زمینه خوبی برای همکاری احتمالی وجود دارد. البته بطور حتم این موضوع باید بین کارشناسان این حوزه بررسی شود و من در این زمینه کارشناس نیستم.
دانشجویان ایرانی بیشتر در چه رشته هایی در مجارستان تحصیل می کنند؟
بیشتر در رشته های پزشکی مشغول به تحصیل هستند و خیلی از آنها در آینده دندانپزشک خواهند شد. در سیستم آموزش مجارستان دانشجوهای تمام رشته های پزشکی باید ابتدا 5 سال پزشکی عمومی بخوانند، بعد می توانند تخصص خودشان را انتخاب کنند که آیا چشم پزشک، متخصص اعصاب و یا جراح پلاستیک شوند. البته تخصص جراحی پلاستیک بین ایرانی ها خیلی محبوبت دارد. البته تعداد دانشجوهای ایرانی دانشگاه فنی – مهندسی بوداپست نیز در حال افزایش است. تعداد کمی هم دانشجو ایرانی در رشته دامپزشکی هم تحصیل می کنند.
آیا به این دانشجوها بورسیه تعلق می گیرد؟
در تمام دانشگاه های مجارستان اگر دانشجویی به حد خاصی از نمرات برسد دانشگاه بخشی از شهریه او را تحت عنوان بورسیه دریافت نخواهد کرد، اما دولت دانشجویان را بورسیه نمی کند.
بحران اقتصادی اروپا چه تاثیری بر روی اقتصاد مجارستان داشته است؟
به طور حتم تاثیر گذاشته است چون مجارستان عضو اتحادیه اروپا است و اقتصاد کاملا بازی دارد بنابراین به همه کشورها متصل می باشد. البته چون عضو حوزه یورو نیستیم تاثیر بحران از سویی شدیدتر و از سویی دیگر کمتر یا شاید متفاوت تر بوده است.
در سال 2004 یک همه پرسی برای پیوستن به اتحادیه اروپا در مجارستان برگزار شد و رسما عضو این اتحادیه شدیم اما برای پیوستن به حوزه یورو اگر دولت مجارستان تصمیم بگیرد همه پرسی برگزار خواهد شد، اما فعلا این موضوع در دستور کار قرار ندارد.
پس از فروپاشی شوروی بسیاری از کشورهای اروپای شرقی دچار مشکل شدند تا بتوانند ساختار و هویت مستقل خود را پیدا کنند. مجارستان برای رسیدن به وضعیت موجود چه مسیری را طی کرده است؟
مجارستان هیچگاه به عنوان یک کشور شرق اروپا لحاظ نشده است بلکه یکی از کشورهای مرکز اروپا می باشد، همچنین هیچ وقت بحران هویتی نداشته است. تغییر ساختار در مجارستان در سال های 1989 و1990 قبل از فروپاشی شوروی اتفاق افتاد. زمان فروپاشی در مجارستان تغییرات سیاسی و تغییر قدرت طی یک انتخاب بسیار آرام و صلح آمیز پیش رفت. در این انتخابات حزب دموکراتیک و حزب کمونیست سابق حضور داشتند که حزب دموکراتیک پیروز شد و در اصل این انتخابات تغییر ساختار سیاسی در مجارستان محسوب می شد.
البته زمینه های لازم برای این تحول در دولت قبلی مهیا شده بود تا یک انتخاب آزاد و دموکراتیک برگزار شود. در حال حاضر هم بزرگترین حزب مخالف حاضر در مجلس نیز حزب سوسیالیست مجارستان می باشد. فکر می کنم مجارستان بین کشورهای اروپای مرکزی و اروپای شرقی تنها کشوری بود که تغییر ساختار را با برنامه ریزی و آرامش تجربه کرد، در واقع انقلابی رخ نداد، دیواری فرو نریخت و تجزیه ایی صورت نگرفت.
آخرین وزرای امورخارجه به اصطلاح کمونیست مجارستان و اتریش طی یک اقدام نمادین سیم خاردارهای بین این دو کشور را بریدند، از اوایل دهه 80 میلادی اتباع دو کشور می توانستند بدون ویزا به کشورهای یکدیگر تردد کنند.
رهبر اصلاحات نیز آقای “یانوش کادار” رهبر حزب کمونیست مجارستان بود که آن زمان بیمار بود و سال 1989 درگذشت. او آخرین نخست وزیر رژیم قبلی بود که به همراه وزیر امور خارجه خود در اعمال اصلاحات نقش داشت ولی در واقع ایده اصلاحات متعلق به وزیر فرهنگ آن زمان آقای “ایمره پوژگایی” بود. در نتیجه ما رهبر تک چهره نداشتیم بلکه یک گروه، تغییرات را رهبری می کردند.
در دوران تغییرات سیاسی در مجارستان شما چه مسئولیتی برعهده داشتید؟
دانشگاه را تمام کرده و به وزارت خارجه پیوسته بودم. ابتدا در دانشگاه روابط بین الملل مسکو تحصیل کردم و زبان اختصاصی من هم فارسی بود زیرا هر دانشجو موظف بود که یک یا دو زبان دیگر را یاد بگیرد. سپس در دانشگاه اقتصاد بوداپست ادامه تحصیل دادم و از دانشگاه استنفورد در رشته روابط بین الملل آخرین مدرک خودم را گرفتم.
چرا زبان اختصاصی خودتان را زبان فارسی انتخاب کردید؟
فارسی زبان بسیار غنی و دستور زبانش منطقی است. البته در تهران فارسی خیلی راحت و قابل فهم می باشد، چون لهجه تهرانی بسیار ساده است و بدون دستور زبان هم می شود در این شهر صحبت کرد.
در ادامه گفتگو به عوامل موثر بر روابط ایران و مجارستان می پردازیم در این مورد مناسبات ایران و آمریکا بطور حتم بر مناسبات ایران و مجارستان تاثیرگذار خواهد بود، تحلیل شما در این مورد چیست؟
تحولات روابط ایران و آمریکا بطور حتم بر رابطه ایران با کل جهان تاثیر خواهد گذاشت. شخصیت ها و اسامی مهم نیستند، برای حل مشکل ها شما نیاز به مذاکره دارید، اگر مذاکره نکنید مشکلی حل نخواهد شد، خیلی از کشورها مانند مجارستان تمایل دارند وقتی دو کشور با هم مشکل دارند، آن دو وارد مذاکره شوند و راه حل هایی بیابند، این ذات روابط بین الملل است همانطوری که در طول جنگ سرد، آمریکا با شوروی، چین با ویتنام، ژاپن با فیلیپین و کویت با عراق بر سرمشکلات با یکدیگر خود مذاکره کردند.
برخی در ایران معتقد هستند با کسی که صداقت ندارد نمی شود مذاکره کرد نظر شما در این باره چیست؟
دموکراسی یعنی اراده اکثریت مردم و مردم به کسی رای داده اند که تمایل دارد این مذاکرات پیش برود، پس درست این است اجازه داده شود این مذاکرات پیش برود با وجود اینکه مخالفت هایی نیز وجود دارد.
برخی از کشورها می توانند با ایفای نقش میانجی به روند مذاکرات کمک کنند، آیا مجارستان ظرفیت میانجی گری را دارد؟
هر کشوری این ظرفیت را دارد، مهم نیست که عضوی از گروه 1+5 باشد، کشوری بزرگ باشد یا کوچک. در مسیر اطلاع رسانی به رهبران سیاسی کشور خودمان درباره ایران که به هدف ارائه تصویر واقعی این کشور می باشد و نیز برقراری رابطه با دولت جدید ایران به خودی خود یک کمک محسوب می شود، چون به این معنا است که مقامات جدید ایران را قبول داریم و جدی گرفته ایم، همچنین قدردان سیاست جدیدی که آنها پیش گرفته اند نیز هستیم.
امیدواریم که این برنامه ها قدم به قدم ایران را به ارتباط و مبادله بیشتر با جامعه بین الملل نزدیکتر کند. ایران توانایی این را دارد که دوباره به جایگاه واقعی خود در عرصه جهانی بازگردد. تعریف کمک خیلی گسترده است ولی در کل این موضوع مطرح است که هر کمکی تنها به نفع ایران نیست بلکه به نفش کشور خودمان نیز می باشد.
ما به سایر شرکای خود نیز گفته ایم که مایل هستیم روابط خودمان را با ایران گسترش دهیم و بهترین راه برای تحقق این موضوع گفتگو با مقامات ایران است. این کشورها و افرادی که از عدم رابطه نفع می برند در دراز مدت متوجه خواهند شد که بدون تحریم ها و ایجاد روابط خوب با ایران نیز می توانند همین منافع فعلی را داشته باشند هرچند مشکلات در این مسیر بسیار است ولی با مذاکره می توان آن را حل کرد.
به عنوان یک سفیر که در زمینه ایران شناسی گام برداشته اید و حتی زبان فارسی را آموخته اید. چه راهکاری برای برقراری ارتباط بیشتر بین مردم دو کشور پیشنهاد می کنید؟
البته من هر روزی که در ایران به سر می برم متوجه می شوم هیچی از ایران نمی دانم، چون هر روز یک نکته جدیدی را یاد می گیرم هرچند از لحاظ تکنیکی شما درست گفتید و من در راه شناخت ایران قدم برداشته ام. ایران در مجارستان خیلی محبوبیت دارد و نیازی به تبلیغ ندارد، اما درباره شناخت ایران در یک جمله باید بگویم که این کشور آن چیزی نیست که در رسانه ها می بینید بلکه بهتر از آن است، ما گردشگران مجارستانی زیادی داریم که به ایران می آیند و همگی آنان بعد از پایان سفر به طرز مثبتی شگفت زده می شوند و دلایل آن هم مهمان نوازی مردم و زیبایی های کشور از جمله بناهای تاریخی و مکان های طبیعی می باشد.
شما به کدام استان های ایران سفر کرده اید؟
در مجموع سه باری که در ایران بودم به استان های زیادی سفر کردم اما استان یزد از همه به نظرم زیباتر است. یزد یک شهر ویژه است و در همچنین با یکی از شهرهای مجارستان به نام “یازبرین” (یاسبرین) خواهر خوانده است.
لازم به یادآوری است که بنیانگذاران شهر یازبرین اصالتا از یزد بوده اند و حدود ششصد سال پیش به مجارستان آمدند. به تازگی شهردار یازبرین از شهر یزد بازدید کرد و حتی روبروی ساختمان شورای شهر یزد یک بنای یادبوی قرار دارد که هدیه ایی از مقامات این شهر مجاری است.
چرا برخی از مردمان یزد حدود ششصد سال پیش به مجارستان مهاجرت کردند؟
برخی مناطق مجارستان دوبار در طول تاریخ خالی از سکنه شد، اولین بار در قرن سیزدهم میلادی و در پی حمله تاتارها به مجارستان، دومین بار در زمان اشغال مجارستان توسط عثمانی ها، بعد از اولین مرتبه یعنی حمله تاتارها، پادشاهان مجارستان به مدت صد سال مردم دیگر مناطق جهان را برای سکنی در این مناطق خالی دعوت می کردند تا این مناطق را دوباره پر از جمعیت شود و این چنین شد که مردمان ماجراجویی از یزد به مجارستان آمدند.
با توجه به بازدیدی که از شهر اصفهان داشته اید نظر شما درباره مردم و ابناء تاریخی این شهر چیست؟
اصفهان شهر زیبایی است و بارها از آن بازدید کرده ام، اگر مهمانی هم داشته باشم حتما او را برای بازدید به اصفهان خواهم برد. حتی از شهرهای شیراز، تبریز و چالوس نیز بازدید کرده ام و همگی آنها زیبا هستند اما من به شخصه یزد را بسیار دوست دارم.
آیا این گردشگران مجارستانی در ایران احساس امنیت می کنند؟
تا به حال مشکل امنیتی برای گردشگران مجارستانی که از یاران بازدید کردند به وجود نیامده است هرچند ما به آنها توصیه می کنیم که نکات ایمنی را رعایت کنند و مراقب خود و وسایل همراه خودشان باشند.
البته لازم به ذکر است این تذکرات ربطی به ایران ندارد و نکات ایمنی می باشد که هر گردشگری در هر کجای دنیا از هند و چین گرفته تا نیویورک و اروپا باید آن را رعایت کند.
در پایان ضمن تشکر از وقتی که به ما اختصاص دادید آیا نکته ایی وجود دارد که لازم می بینید درباره آن صحبت کنید؟
روند مصاحبه به سمت یک گفتگوی دوستانه پیش رفت و همچنین تشکر می کنم از شما که برای این کار وقت گذاشته اید.
گفتگو از: محمدرضا نظری
