دفتر منطقه ای یونسکو در تهران با توجه به اینکه کشورهای ایران، افغانستان، ترکمنستان و پاکستان را پوشش می دهد از اهمیت زیادی برخوردار است و از آنجا که کشور ایران هم از نظر فرهنگ و تمدن یک کشور شناخته شده ای است، این دفتر می‌تواند نقش ویژهای را در ارتقای روابط ایران با سازمان یونسکو ایفا کند. با توجه به اینکه ایران تاکنون آثار بسیاری را از طریق این سازمان به ثبت جهانی رسانده است فرصتی پیش آمد تا با خانم “استر کیش لاروش” مدیر دفتر منطقه ای یونسکو در تهران و نماینده یونسکو در جمهوری اسلامی ایران درباره نحوه ثبت آثار ایران در یونسکو و نیز سوابق اجرایی ایشان گفتگویی داشته باشیم که در ادامه مشروح آن را می خوانید.
گفتگوی اختصاصی آوا دیپلماتیک با “استر کیش لاروش” مدیر دفتر منطقه ای یونسکو در تهران
شما تحصیلات دانشگاهی خودتان را به مطالعه درباره کشورهای آمریکای لاتین اختصاص دادید. آیا دلایل خاصی برای این انتخاب وجود داشت؟
من در سورینام به دنیا آمدم. کشوری کوچک در آمریکای جنوبی که پیشتر مستعمره هلند بود. البته من در هلند بزرگ شدم. در سن 15 سالگی برای نخستین بار به سورینام سفر کردم و در آن دوران به آموختن هرچه بیشتر درباره زادگاهم و تاریخ آمریکای لاتین علاقه مند شدم. در نتیجه، تصمیم به تحصیل در رشته مطالعات آمریکای لاتین در دانشگاه لایدن هلند گرفتم و گرایش رشته ام نیز مربوط به فرهنگ و زبانهای بومی بود. این اتفاق مسیری را برای من ایجاد کرد تا بتوانم هرچه بیشتر راجع به تاریخ و تنوع غنی فرهنگی آمریکای لاتین بیاموزم.
چه عواملی باعث شد تا به فعالیت های بشردوستانه علاقه مند شوید؟
این امر می تواند بیش از هرچیز متاثر از عملکرد والدین من باشد، چراکه آنان همواره درگیر مددرسانی به دیگران در اجتماع بودند. توانایی ایجاد تاثیر مثبت در زندگی دیگران مهمترین انگیزه من بوده و در محیط کار، این امر اصلی ترین مشوق و عامل الهام بخش من است.
برای اولین بار جهت ماموریت بشردوستانه به کدام کشور سفر کردید؟
نخستین ماموریت من به برزیل و در دوران تحصیلات دانشگاه اتفاق افتاد. در آن سفر من مدتی را برای کار داوطلبانه با یک سازمان غیردولتی کوچک که پروژه هایی را برای کودکان فقیر انجام می داد گذراندم.
مهمترین فعالیت بشردوستانه شما در کشورهای افغانستان، لیبریا، کلمبیا و برزیل شامل چه موضوعاتی می شد؟
در برزیل، کار من به کودکان خیابانی و کودکانی که در زاغه های شهری زندگی می کردند معطوف می شد و ما به آنها خدمات اساسی آموزشی و پزشکی ارایه می دادیم.
در افغانستان، لیبریا و کلمبیا نیز به گروهی از مردم که به دلیل درگیری های مسلحانه در کشورشان آواره شده بودند، کمک می کردیم. در حالی که شرایط در هرسه کشور از دیگری متمایز بود، ولی ماجرای دردناک آوارگی این افراد که خانه و اعضای خانوادشان را از دست داده بودند و در فقر، وحشت و ناامنی زندگی می کردند یکسان بود. اراده آوارگان داخلی و نیز توانایی آنها در امیدوار و منتظر ماندن برای رسیدن به فردایی بهتر تاثیر بی اندازه ای بر روحیه من گذاشت.
در حوزه فعالیت های بشردوستانه بهترین تجربه ایی که کسب کردید شامل چه موضوعی می شد؟
بهترین تجربه من زمانی بود که تاثیر فعالیت های خودم بر زندگی مردمی که تحت تاثیر آثار سوء منازعات و یا بلایا و فجایع قرار داشتند را شاهد بودم.
در طول دوره فعالیتی که با دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل داشتم، به مأموریت های اضطراری بسیاری به نقاط مختلف جهان فرستاده شدم و شرکت در عملیاتی که کمک های نجات بخش به انسان های آسیب دیده فراهم می کرد برایم تجربه عظیمی بود.
در سال 2002 و 2003 در آفریقای جنوبی نیز فعالیت داشته اید. مهمترین برنامه کاری شما در آن دوران چه بود؟
این دوران، برهه ای بود که جنوب آفریقا از بحرانی جدی در حوزه امنیت غذایی رنج می برد. بحرانی که لسوتو، سوازیلند، موزامبیک، زامبیا، نامیبیا، مالاوی، زیمباوه و آنگولا را بیش از دیگر کشورها هدف قرار داده بود و عواملی همچون میزان بسیار بالای شیوع ایدز و HIV، خشکسالی، سیل و مشکلات حاکمیتی و سیاستی آن بحران را تشدید نموده بود. من در آن زمان با دفتر منطقه ای همکاری می کردم که نواحی زیر مجموعه صحرای آفریقا را شامل می شد و بیشترین وقت خودم را صرف تهیه طرح های جلب ﺣﻤﺎﯾﺖ و تعیین خط مشی راجع به نیاز به اتخاذ رویکردی جامع و کلی نگر برای مبارزه با این بحران پیچیده کردم. در واقع تمرکز اصلی من بر یاری رساندن به اقشار آسیب پذیر و خانواده هایی بود که از ایدز و ویروس اچ آی وی رنج می برده و یا اعضای خانواده آنها یتیم و بیوه شده بودند.
در بین سالهای 2003 و 2005 در وب سایت “ریلیف وب” (ReliefWeb) مشغول به کار شدید. در آن دوران مهمترین بحرانی که جامعه جهانی با آن مواجه بود چه بود؟
وبسایت “ریلیف وب” بخش خدمات تخصصی دیجیتال دفتر هماهنگی سازمان ملل در امور بشردوستانه است و از سال 1996، همواره منبع مورد اطمینان و به روز اطلاعات بشردوستانه در بحرانها و فجایع جهانی بوده است.
وبسایت ریلیف وب در حوزه های بحران و بلایا بروزرسانی و تحلیل های معتبری را به بشردوستان ارائه می کند، و در نتیجه، این افراد می توانند با اطلاعات کافی تصمیم بگیرند و خدمات مؤثرتری را ارائه دهند. به عنوان دبیر وبسایت ریلیف وب، من مسئول ارائه با کیفیت و به موقع اطلاعات در تارنما و نیز ایجاد روابط همکاری با همه نقش آفرینان حوزه کمک های بشردوستانه و مجراهای خبری را بر عهده داشتم.
در آن دوران، بلایای طبیعی متعددی به وقوع پیوستند که زلزله بم در سال 2003، زلزله جنوب آسیا و سونامی در دسامبر 2004 و زلزله پاکستان در سال 2005 از بزرگترین آنان بودند. در همان زمان در دارفور، عراق، جمهوری آفریقای مرکزی و کیوو درگیری های مسلحانه به وقوع پیوست.
شما بین سالهای 2005 تا 2008 مسئولیت برنامه ریزی روابط درون سازمانی در یونیسف را برعهده داشته اید. لطفاً درباره ساختار تشکیلاتی یونیسف و حوزه فعالیت آن توضیحاتی را ارائه کنید.
یونیسف با هدف بهبود حقوق و رفاه تمام کودکان فعالیت می کند. دفتر برنامه های اضطراری این سازمان که من در آن مشغول به کار بودم، تمرکز بخصوصی بر رهایی کودکان از چنگ ناملایمات و تلاطمات منازعات و فجایع طبیعی دارد، چرا که کودکان و زنان در چنین مواقعی بسیار آسیب پذیر می شوند.
شما طی سالهای 2012 و 2014 در جریان کمک های اهدایی به فلسطین از طریق UNRWA (آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای پناهندگان فلسطینی در خاور نزدیک) قرار داشته اید. این کمک ها طی چه فرآیندی به دست فلسطینی ها می رسید؟
من مدیر دپارتمان روابط کمکهای اهدایی UNRWA بودم و وظیفه ام بسیج منابع مالی برای سازمان بود. در واقع UNRWA برپایه کمک های تماماً داوطلبانه از جانب اعضای سازمان ملل بنا شده است. این سازمان همچنین مقداری کمک مالی از محل بودجه سالانه سازمان ملل دریافت می کند که عمدتا برای تامین هزینه های کارکنان بین المللی بکار می رود. یونسکو و سازمان جهانی بهداشت نیز بطور متوسط 10 پست شغلی UNRWA را در حوزه آموزش و برنامه های سلامت پوشش مالی می دهند.
از سال 2014 به عنوان مدیر منطقه ایی یونسکو در ایران فعالیت خودتان را شروع کرده اید. مهمترین اولویت کاری شما از زمان رسیدن به این سمت چیست؟
به عنوان مدیر منطقه ای یونسکو در دفتر تهران، من ایران، ترکمنستان، افغانستان و پاکستان را پوشش می دهم. اولویت نخست من نیز افزایش همکاری ها میان این چهار کشور در جهت اجرای مأموریت و اهداف یونسکو است.
ایران به وسیله کدام سازوکارها می تواند روابط خود را با یونسکو ارتقا دهد؟
ایران همواره از اعضای بسیار فعال یونسکو بوده است و ما در حال حاضر از روابط بسیار نزدیکی با جمهوری اسلامی ایران بهره می بریم. 19 سایت میراث جهانی یونسکو در ایران، 11 ذخیره زیست کره ای، 5 مرکز تحقیقاتی تحت هدایت یونسکو، 9 کرسی دانشگاهی یونسکو، 10 اثر میراث فرهنگی ناملموس ثبت شده در لیست یونسکو و 7 اثر مستند در برنامه حافظه جهانی این سازمان همگی نشانگر حضور فعال ایران در یونسکو است.
امسال، یونسکو هفتادمین سالگرد خود را جشن می گیرد و این فرصت خوبی برای ایران خواهد بود تا بتواند روابط خود را با یونسکو بیش از پیش ارتقا بخشد.
هم اکنون کدام آثار و میراث ایران در نوبت ثبت جهانی قرار دارد؟
در حوزه میراث جهانی، کمیته میراث جهانی در ماه ژوئن در شهر بن کشور آلمان نشستی جهت بررسی درخواست ثبت برخی از سایت های جدید در لیست میراث جهانی یونسکو را برگزار کرد. از ایران نیز، دو گزینه محوطه باستانی «شوش» و منظر فرهنگی «میمند» مورد بررسی قرار گرفتند که هر دو توانستند در لیست آثار جهانی ثبت شوند و اما در حوزه میراث فرهنگی ملموس، دانش و مهارتهای سنتی در ساخت بادگیرها مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.
در بخش اسناد و ثبت آنان در حافظه جهانی 2015، آثار الممالک و المسالک، کلیات سعدی و مثنوی معنوی از مولوی از جانب ایران ارائه شده اند.
از بین آثار ایرانی که در یونسکو ثبت جهانی شده است، کدام اثر برای شما دارای جذابیت خاصی است؟
پاسخ به این سوال بسیار سخت است. زیرا هریک از این آثار زیبایی و اهمیت تاریخی و فرهنگی خود را دارند. من شخصا علاقه بسیاری به آثار فرهنگی ناملموس دارم، چرا که فکر می کنم اینکه هریک از ما رسوم، آداب و سلوک مخصوصی داریم که به ما هویت می بخشند، جالب توجه است و ما می توانیم این ویژگی را نسل به نسل منتقل کنیم.
در این باره، من به برخی از آثار ایرانی که در فهرست یونسکو ثبت شده اند علاقه دارم و نمونه آن، سنت قالیشویی مشهد اردهال در کاشان است که سال گذشته در آن شرکت کردم و یا نقّالی که از سنت های دیرین قصه گویی و نمایشنامه خوانی در ایران است. بسیاری از کشورها شیوه های مخصوص خودشان را در داستان سرایی دارند، اما من نقّالی را بسیار جالب و سرگرم کننده یافتم، هرچند که درک چندانی از محتویات آن که به زبان فارسی بود نداشتم.
برای ثبت آثار خلاقانه در یونسکو باید چه مسیری طی شود؟
فرآیندهای رسمی مختلفی برای ثبت آثار خلاقانه وجود دارد که تمام اطلاعات مورد نیاز راجع به این فرایند در تارنمای یونسکو به آدرس زیر قابل دسترسی است: www.unesco.org
کدام پروژه آموزشی یونسکو در ایران در دست اجرا قرار دارد؟
در حال حاضر، ما مشغول همکاری با سازمان نهضت سوادآموزی هستیم و کارگاه های آموزشی جهت ظرفیت سازی در زمینه مراکز یادگیری محلی و آموزش سواد آموزی سیّار با همکاری این سازمان برگزار کرده ایم . ما همچنین در زمینه جمع آوری و تحلیل داده ها به سازمان نهضت سوادآموزی کمک می کنیم. علاوه بر این، همکاری هایی با سازمان فنی و حرفه ای در دست اجرا داریم که در آن، به ارائه مشاوره و اطلاعات فنی درباره نمونه های موفق دیگر کشورها که در حوزه تعلیم و آموزش فنی و حرفه ای فعالیت دارند پرداخته ایم.
همچنین در نظر داریم یک همایش آموزشی منطقه ای با هدف بررسی چالشها و دستاوردهای تا به امروز و راهکارهای پیش رو برای اهداف توسعه پس از سال 2015 برگزار نماییم.
تا چه اندازه آثار هنرمندان ایرانی همچون استاد فرشچیان می تواند بر نحوه اجرای اهداف یونسکو تاثیرگذار باشد؟
هنرمندان نقش برجسته ای در اجرای اهداف یونسکو ایفا می کنند، به گونه ای که حتی اساسنامه یونسکو توسط گروهی از شاعران و نویسندگان شناخته شده نگاشته شد. ما در یونسکو، به قدرت لطیفی که زاییده فرهنگ و هنر است و در راه صلح و پیشرفت بکار گرفته می شود باور داریم. هنر وسیله ای برای بیان و برقراری ارتباط در چارچوب شرایط پیرامون ما است. این ابزار قدرتمند برای افزایش آگاهی و بصیرت و نیز سوق دادن ما به تفکر و تعمق در باب رفتار و نگرشهای ما بکار می آید. در لوای آثار شگفت انگیز استاد فرشچیان، ایشان همواره ارتباط کم نظیری میان ابعاد الهی، انسانی، حیوانی و طبیعی ایجاد کردند که مارا در خود جای داده است.
من معتقدم این امر برای همه ما پیام هایی را در بر دارد و این پیام، اساس و زیرساخت رسالت یونسکو برای ایجاد فرهنگی متشکل از صلح و همنشینی است. فرهنگی که ما را از محیط و گوناگونی زیستی باز می دارد و در مسیر ناگسستنی پیشرفت قرار می دهد.
شما در ایران به شهر رشت نیز سفر کرده اید تا چه اندازه پیوستن این شهر به شبکه شهرهای خلّاق دارای اهمیت است؟
شهر رشت در حال حاضر مشغول ارائه درخواست خود برای تبدیل شدن به نخستین شهر خلّاق ایران در زمینه تنوع غذایی است. شبکه شهرهای خلّاق، شبکه ای از شهرها است که در کنار یکدیگر، در جهت تحقق رسالتی واحد که همانا تنوع فرهنگی و توسعه پایدار شهری است فعالیت می کند.
شهرهای عضو این شبکه هریک مراکز خلّاقی هستند که سعی در ارتقا پیشرفت های اجتماعی-اقتصادی و فرهنگی و از طریق صنایع خلّاق دارند. این شبکه برآن است تا همکاری های بین المللی میان شهرها را افزایش دهد و آنان را برای ایجاد شراکت در پیشرفت، همسو با اولویت های جهانی یونسکو (فرهنگ و پیشرفت و توسعه پایدار) ترغیب کند.
هر شهری که به این شبکه می پیوندد می تواند تجربه های خود را به اشتراک گذاشته و فرصت های جدیدی را در مقیاس جهانی با دیگر شهرها بوجود بیاورد که از محورهای اصلی این فرایندها می توان به اصول اقتصاد و گردشگری خلاق اشاره کرد.
اگر رشت به عضوی از شبکه شهرهای خلاق تبدیل شود، آنگاه به برخی امتیازات مهم دسترسی پیدا می کند ار جمله این که می تواند جنبه های برجسته سلیقه غذایی خود را در مقیاس جهانی به نمایش بگذارد؛ می تواند تنوع غذایی اش را به عنصری مهم در اقتصاد محلی و توسعه اجتماعی تبدیل کند و فرصت هایی را برای همکاری و مشارکت با دیگر شهرها به دست آورد.
حضور شما در مراسم آیین های مذهبی در ایران مانند آیین سنتی قالیشویان مشهد اردهال قابل تقدیر است. از حضور در این آیین های مذهبی چه خاطراتی دارید؟
باعث افتخار من بود که توانستم در این مراسم مهم مذهبی شرکت کنم. هزاران تن از مردم از نقاط مختلف برای شرکت در این رویداد آمده بودند و من به شدت تحت تاثیر احساسات جمعیتی که عشق و وفاداریشان را به سلطان علی ابراز می داشتند قرار گرفتم.
مناسک قالیشویی مشهد اردهال در فهرست میراث فرهنگی و معنوی یونسکو در سال 2012 به ثبت رسید، زیرا این مناسک، حس هویت قوی ای را به مردم مشهد اردهال و اجتماعات مجاورشان می دهند که هریک نقش مخصوص به خود را در بجا آوردن رسوم ایفا می کنند و این امر از نسل های گذشته به نسل امروز رسیده است.
مردم “فین”، “خاوه اردهال”، “نشلج” و “کاشان” رسوم اصلی را در کنار جزییات این مناسک سینه به سینه نقل می کنند و آن را بخش اصلی آموزش فرزندان آنها به حساب می آورند. در طی مراسم، من توانستم از سند ثبت یونسکو به همراه معاون رئیس جمهور، جناب آقای دکتر سلطانی فر، رونمایی کنم که لحظه بسیار خاطره انگیزی بود.
حفاظت از آثار طبیعی همچون تالاب ها و مناطق حفاظت شده نیز از جمله مسئولیت های یونسکو است. آیا در این مورد پروژه های مشخصی از طرف یونسکو در ایران، در حال اجرا می باشد؟
بله، حفاظت از میراث طبیعی و گوناگونی زیستی از اولویت های اصلی یونسکو است. در ایران، 11 ذخیره “زیست کره ای” در یونسکو وجود دارند. ذخایر زیست کره ای مناطقی هستند متشکل از زیست بوم های زمینی، دریایی و ساحلی. هریک از این ذخایر سبب تثبیت راه حل هایی برای حفاظت از گوناگونی های زیستی و استفاده پایدار از آنها خواهد شد.
در آینده نزدیک همایشی را درباره همه ذخایر زیست کره در ایران برگزار خواهیم کرد تا بتوانیم چالش های پیش روی آنان در زمینه اداره و حفاظت از سایت ها را مورد بحث قرار دهیم. همچنین، ما از سایت های میراث طبیعی در ایران و از طریق برنامه میراث جهانی حفاظت می کنیم.
یونسکو برای احیا ژئو پارک قشم به دلیل طبیعت ساحلی و بکر آن چه برنامه ایی دارد؟
این بستگی به دولت جمهوری اسلامی دارد که بخواهد مجدداً قشم را برای ثبت به عنوان ژئوپارک نامزد کند. ما از سوی یونسکو آماده ارائه هرگونه حمایت فنی و مساعدت در اجرای این طرح هستیم.
طی سالهای اخیر یونسکو برای ارتقا و دسترسی آسان و فراگیر به فن آوری اطلاعات و ارتباطات چه برنامه ایی در دست اجرا دارد؟
یونسکو به عنوان تنها کارگزاری سازمان ملل که وظیفه ارتقای جریان آزاد فکر و اندیشه بوسیله کلام و تصویر را برعهده دارد، تلاشی جهانی را برای افزایش رسانه های آزاد، مستقل و کثرت گرا در قالب مجاری چاپی، صوتی و تصویری و اینترنتی پیش گرفته است.
توسعه رسانه در این صورت شرایطی را برای ایجاد صلح، پایداری، ریشه کن کردن فقر و حقوق بشر ایجاد می کند. برای یونسکو، رسانه های کثرت گرا و متنوع، منجر به جریان اطلاعات و نیز ایجاد گزینه های مختلف برای عموم مردم می شود. برای آنکه مصرف کنندگان و تهیه کنندگان آگاهی در زمینه اطلاعات داشته باشیم، یونسکو طرحهای بسیاری را در سطح جهانی در حوزه های رسانه، سواد اطلاعاتی و آموزش ژورنالیسم در دست اجرا دارد.
در طی چند ماه اخیر، ما از برگزاری کارگاهی تعلیمی در حوزه سواد اطلاعاتی حمایت نموده و کارگاهی در زمینه روزنامه نگاری برای ترویج علوم در جمهوری اسلامی ایران برگزار نمودیم.
همچنین کارگاهی منطقه ای در زمینه گزارشگری در شرایط بحران و کاهش خطرات بلایا در تهران در ماه جولای برگزار خواهیم کرد.
تا چه اندازه و چگونه یونسکو از ارتقا و تکثرگرایی و تنوع فرهنگی در رسانه ها حمایت می کند؟
یونسکو با حضور فعال خود سعی در ارتقا تنوع فرهنگی از طریق برنامه های فرهنگی و حمایتی و برقراری ارتباط دارد. تنوع فرهنگی فصل مشترک میراث همه ما است. این مسئله، مرجع قابل توجه هویت و قدرت و به مثابه مولدی برای تولید خلاقیت و توسعه پایدار می باشد.
تنوع فرهنگی می تواند به مانند ندایی برای همگان برای شرکت در یک گفتگو، اکتشاف و همکاری میان مردم مختلف باشد و ما را قادر می سازد تا با دیگران راحت تر روبرو شویم و راه های متفاوتی از تفکر را پیش بگیریم.
در سال 2001، کشورهای عضو یونسکو به اتفاق بیانیه ای جهانی در باب تکثرگرایی فرهنگی صادر کردند. این بیانیه در دفاع از تنوع فرهنگی به عنوان امری اخلاقی که از شرافت انسان جدایی ناپذیر است و نیز به عنوان ظرفیتی برای بیان افکار، خلاقیت و نوآوری سخن می راند. هر سال، ما “روز جهانی تکثر فرهنگی برای گفتمان و توسعه” را در کنار رویدادهای فرهنگی بسیار و همایشهای دیگر جشن می گیریم.
یکی از اهداف یونسکو ارتقا تمام جنبه های آموزش و پرورش از دبستان تا آموزش عالی است. با توجه به بحران انسانی که پس از جنگ در سوریه به وجود آمده است. برای حمایت از آموزش کودکان آواره سوری، یونسکو چه برنامه ایی در نظر گرفته است؟
یونسکو فرصت هایی آموزشی برای نوجوانان متأثر از بحران سوریه ایجاد نموده است و این مهم از طریق برنامه های جاری در عراق، اردن، لبنان و نیز داخل سوریه صورت می پذیرد. نه تنها در حال حاضر، بلکه در آینده نیز یونسکو تلاش خود را در قالب برنامه ای با هدف برطرف کردن خلاءهای آموزشی برای جوانان، بخصوص جوانانی که از عواقب بحران تحت تاثیر قرار گرفته اند در نظر گرفته است.
در حال حاضر، یونسکو در حال افزایش گستره فعالیت خود در امور جوانان بوسیله ایجاد فرصت های یادگیری در مقطع راهنمایی و تحصیلات عالی می باشد که شامل آموزش فنی و حرفه ای می شود.
علاوه بر این، با افزایش کیفیت آموزش، طیف گسترده تری از نیازهای دانشجویان پوشش داده می شود. همچنین، یونسکو همکاری با کشورهای مجاور برای تقویت نظام های آموزشی و در جهت مقاوم سازی آنها نسبت به تاثیرات بحران سوریه آغاز نموده است.
جهان با بحران جدی محیط زیستی مواجه است، یونسکو چه نقشی می تواند در تطبیق زندگی مردم با محیط زیست ایفا کند؟
همانطور که به درستی اشاره کردید، ما امروزه با بحران محیط زیستی عظیمی مواجه هستیم. تغییرات عمیقی در سطح اقلیم جهان در حال رخ دادن است. زمین تحت فشار شدیدی قرار دارد و زیاده روی ما وخامت اوضاع را به حداکثر می رساند.
این مسایل اتفاقات بسیاری را ایجاد خواهند کرد که باید در موردشان مطالعه صورت بگیرد؛ در واقع درباره اینکه پیشرفت به معنای واقعی در کدام مرحله قرار دارد و اینکه ما چگونه می خواهیم آینده ای برای همگان بنا کنیم.
تداوم این امر نیازمند تغییر در نحوه تولید و مصرف ما است. اساسا، این امر نیازمند راههای نوینی در جهان بینی افراد، در تعمق در مسولیت هایمان نسبت به یکدیگر و کره زمین و نیز در رفتار و کردار ما به عنوان شهروندان جهانی است.
یونسکو مبحث توسعه پایدار را از جوانب مختلفی می نگرد؛ جنبه هایی نظیر علم، فناوری و نوآوری که حوزه هایی نظیر مدیریت آب، علوم زیستی، علوم زمین، اقیانوس نگاری، سامانه های هشدار زودهنگام سونامی، آمادگی بحران، مهندسی، تغییرات اقلیمی جهانی، گوناگونی زیستی و غیره را شامل می شود. در واقع آموزش برای توسعه پایدار به منظور تسریع تغییرات در نگرش ها و عادت ها و فرهنگ ها می باشد.
حمایت از سامانه های مرسوم حفاظت از محیط زیست و مدیریت منابع می تواند سبب افزایش ماندگاری زیست بوم هایی شود که از طبیعت شکننده ایی برخوردار هستند. صیانت از گوناگونی های زیستی نیز چنین هستند. به هنگام وقوع تغییرات سریع محیطی، فرهنگ می تواند در طراحی و ایجاد راهبردهای سازگار شونده کمک شایانی انجام دهد.
یکی از فعالیت های یونسکو یاری رساندن به کشورها در پیشبرد سیاستهای علمی ملی، بازنگری نظام علمی و بناسازی ظرفیت های آنان برای نظارت بر تاثیرات تغییرات اقلیمی است.
موضوع آب، از مسائل حائز اهمیت در این بخش از جهان است، یونسکو کشورها را یاری می کند تا بتوانند ذخایر آبی شان را در جهت ماندگاری در قالب “برنامه بین المللی مطالعات آب” مدیریت کنند. تمهیدات در نظر گرفته شده دیگر نیز شامل گزارش های توسعه جهانی آب در مقیاس سازمان ملل، و نیز در چارچوب طرح های آموزشی در حوزه آب توسط یونسکو در هلند ارائه می شود، در واقع این طرح ها در قالب 20 مرکز مطالعاتی کرسی مطالعات مدیریت آب عرضه می شود.
دو مرکز تحقیقاتی یونسکو مربوط به حوزه آب در ایران قرار دارد که دفتر منطقه ای مدیریت آب شهری در تهران و نیز مرکز بین المللی قنات ها و سازه های تاریخی هیدرولیکی در یزد را شامل می شود. علاوه بر آن، ما اخیرا برای دایر کردن سومین مرکز در حوزه اقیانوس نگاری نیز به توافق رسیدیم.
امید ما این است که از طریق تمام فعالیت هایمان بتوانیم تغییرات ضروری در سیاست های ملی و رفتارهای فردی شهروندان را به گونه ای سرعت ببخشیم که بتوانیم تاثیرات تغییرات اقلیمی و تخریب محیط زیست را تا آنجا که ممکن است کاهش دهیم.
گفتگو از: محمدرضا نظری
خيلى عالى بود