به گزارش آوا دیپلماتیک، خبرگزاری مهر در حاشیه بازدید سفیر تایلند از این رسانه، دیدگاه وی را درباره روابط دو کشور درحوزه‌های انرژی، تجارت و توریسم جویا شده است.
مهمترین زمینه‌های همکاری میان ایران و تایلند به ویژه در بحث انرژی چیست؟
سابقه روابط دیپلماتیک تایلند و ایران به ۶۲ سال قبل باز می‌گردد. در طول این ۶۲ سال، ما نه تنها در زمینه‌های اقتصادی، بلکه در عرصه های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی نیز برای نزدیکی هر چه بیشتر و بهبود روابط تلاش کرده ایم. از همه مهمتر، باید به این موضوع اشاره کرد که رابطه میان تایلند و ایران بیش از ۴۰۰ سال قدمت دارد و به زمانی بر می گردد که تاجران ایرانی به تایلند آمدند. آنها نه تنها با خود فرهنگ ایرانی بلکه اسلام را هم به تایلند آوردند.
شما درباره بخش انرژی صحبت کردید و باید بگویم که همکاری در این زمینه به بعد از توافق هسته ای، محدود نمی شود. همکاری در عرصه انرژی به قبل از دهه ۱۹۷۰ میلادی و دوره ای باز می گردد که ما از ایران نفت خام وارد می کردیم حال آنکه به دلیل تحریم ها، روند واردات نفت از ایران متوقف شد. اما در یکی دو سال اخیر، شرکت نفت تایلند فعالیت چشمگیری در ایران داشته است و در حال حاضر برای مشارکت در ۴ پروژه ایرانی تلاش می کنیم. اخیرا هم از تایلند دعوت شده که درخواست مشارکت در پروژه آزادگان را که شاید مهمترین میدان نفتی ایران باشد، به شرکت ملی نفت ایران ارائه دهد.
بنابراین، من آینده روشنی برای همکاری های آتی تایلند و ایران در عرصه انرژی پیش بینی می کنم و کار ما هم در سفارت تایلند این است که مطمئن شویم روابطمان از جایگاه فعلی پسرفت نخواهد داشت. فکر می کنم که باید همکاری در حوزه انرژی را از سطح فعلی نیز بیشتر افزایش دهیم.
از این هم که بگذریم، مسئله واردات نفت از ایران در زمان فعلی و آن هم به واسطه یک خریدار کوچک مطرح می‌شود. هرچند، در این مورد هم چشم‌انداز خوبی پیش روی ما است و اگر شرکت نفت تایلند شانس مدیریت حوزه های نفت و گاز را پیدا کند، شاهد بهبود همکاری میان ۲ کشور در حوزه انرژی خواهیم بود.
همکاری در زمینه های فرهنگی و گردشگری را چگونه می‌توان افزایش داد؟
تقویت توریسم بخشی از رویکرد ما برای بهبود دیپلماسی مردم محور است. پیشتر هم به این موضوع اشاره کردم که تایلندی‌ها نیازمند آشنایی بیشتر با فرهنگ و جامعه ایرانی هستند که این هدف می تواند با تبلیغ در رسانه یا از راه سفر آنها به ایران، میسر شود.
به همین ترتیب، ایرانی‌ها هم باید بیشتر با تایلند آشنا شوند. تایلند بیش از آن ۴ الی ۵ تفریحگاهی که مقصد ایرانی ها است (پوکت، بانکوک و پاتایا) جاذبه دارد و من اطمینان دارم که گردشگران ایرانی از سایر جاذبه‌های تایلند هم استقبال می‌کنند.
در آینده بسیار نزدیک، قرار است تفاهم‌نامه همکاری میان وزارت گردشگری و ورزش تایلند با مسئولین صنعت گردشگری ایران منعقد شود که این مسئله می‌تواند به افزایش سطح همکاری‌های ۲ جانبه کمک کند.
در حال حاضر، هرساله ۲۰۰ هزار ایرانی از تایلند بازدید می‌کنند. حتی حالا در مقایسه با گذشته، تایلندی‌های بیشتری به ایران سفر می‌کنند. قبلا رقم بازدید از ایران کمتر از ۱۰ هزار تایلندی بود حال آنکه انتظار داریم این رقم دست‌کم امسال به ۲۰ هزار نفر برسد. خط پروازی میان ۲ کشور مستقیم است (هر هفته ۶ پرواز ایرانی و ۴ پرواز با خطوط هوایی تایلند). پرواز غیرمستقیم با خطوط هوایی آسیا ایر هم باید به این تعداد افزود که از مسیر بانکوک-کوالالامپور به تهران انجام می‌گیرد.
اما اگر خواهان سفر تعداد بیشتری از تایلندی‌ها به ایران هستیم، باید بگویم که آنها باید اول آشنایی بیشتری با ایران پیدا کنند. این به آن معنا است که ادبیات و اطلاعات (تاریخی) بیشتری از ایران باید به مردم تایلند معرفی شود که این کار حتی با کمک رسانه‌های ایرانی هم امکان پذیر است.
به استثنای بخش انرژی، ایران و تایلند در چه زمینه‌های تجاری دیگری قادر به همکاری هستند؟
خوب ما هم گزینه‌هایی برای عرضه داریم. از همه مهمتر برنج به ویژه برنج هوم مالی است که به بسیاری از مناطق جهان صادر می‌کنیم و صادقانه بگویم امیدواریم امکان صدور آن و همچنین انواع دیگر برنج به ایران هم فراهم شود. البته به گمانم امسال موفق شدیم حدود یکصد هزار تن برنج به ایران صادر کنیم که رقم خوبی است. اما قرار نیست به همین مقدار راضی شویم.
امیدواریم سال آینده، در صورت امکان، حداقل این مقدار را به ۳۰۰ هزار تن برسانیم. البته ابتدا نیازمند بازاریابی هستیم.
دومین محصولی که می توانیم به ایران صادر کنیم، پلاستیک طبیعی است. فکر می کنم بخش تجاری برای تضمین صادرات پلاستیک طبیعی به ایران تلاش زیادی می‌کند. جدا از این مورد، اقلام کوچک دیگری که در ۱۰ الی ۲۰ سال گذشته به ایران صادر شده‌اند شامل چوپ و محصولات چوبی است. در این میان، تایلند باید درآینده نزدیک بر حوزه گاز طبیعی و حتی الامکان نفت خام هم تمرکز کند.
از تایلند به عنوان دروازه جنوب آسیا یاد می‌شود حال آنکه ایران هم کریدور مطمئنی برای خاورمیانه است. این مسئله به بهبود روابط ۲ کشور چه کمکی می‌کند؟
در واقع باید بگویم که تایلند حکم دروازه کشورهای آ سه آن را دارد. ما تلاش زیادی می‌کنیم تا حمایت لجستیکی را افزایش داده و با پذیرش کالا از سراسر جهان نه تنها آنها را به کشورهای آسیای جنوب شرقی باز صادر می کنیم بلکه کشورهایی نظیر کره جنوبی، استرالیا و غیره را نیز پوشش میدهیم.
ما تلاش می کنیم که به قطب صادرات آسیای جنوب شرقی تبدیل شویم. به همین ترتیب، فکر می کنم ایران به صورت بالقوه مستعدترین کشور برای تبدیل شدن به قطب صادرات برای بازعرضه کالاهایی است که باید از تایلند به سایر نقاط خاورمیانه منتقل شوند. حتی در حال حاضر هم به نوعی این کار را انجام میدهیم.
برای مثال بعضی کالاها را از تایلند به ایران فرستاده و بعد به قطر یا حتی ترکیه و امارات منتقل می کنیم اما این کار در حجم بسیار اندک انجام می‌شود. اطمینان دارم وقتی همه چیز مهیا باشد این کار هم در حجم بزرگتری انجام خواهد شد. یعنی وقتی مشکل تبادل ارز میان بانک‌های تایلندی و ایرانی رفع شود حال آنکه حمایت لجستیکی میان تایلند و ایران هم باید بهبود پیدا کند.
ما می توانیم حجم همکاری‌های تجاری را با بهبود مسائل این چنینی افزایش دهیم. در آینده باید قادر به تضمین رابطه تایلند و ایران در راستای بهبود حمایت لجستیکی از روند انتقال کالا باشیم. مفهوم تایلند به عنوان قطب صادرات آسیای جنوب شرقی و ایران به عنوان قطب صادرات برای سایر کشورهای منطقه به ویژه خاورمیانه می تواند کاملا تحقق پیدا کند.
به عنوان عضوی از آ سه آن، موضع تایلند در قبال رفتار میانمار با مسلمانان روهینگیا چیست؟
در واقع، رسم همه کشورهای آ سه آن مبتنی بر عدم مداخله در امور داخلی دیگر کشورهای عضو است. اما وقتی چنین مسئله ای در حد درگیری منطقه ای اتفاق می‌افتد، بیانیه صادر می کنیم یا به اقدامی مشابه متوسل می‌شویم اما هرگز در قبال مسائل کشورهای آسیای جنوب شرقی، موضع شخصی اتخاذ نمی کنیم. درباره مسئله مسلمانان میانمار هم وضع به همین منوال است. فکر می‌کنم تا کنون تایلند در این باره موضع گیری نکرده است.
البته ما در جریان آنچه دولت میانمار انجام می‌دهد هستیم. اما اگر نگاهی به تایلند بیندازیم باید با همه مردم از هر دین و مذهبی که باشند، با مساوات و برابری رفتار کنیم و با مسلمانان تایلند هم به همین نحو برخورد می‌شود. در جنوب تایلند که اکثر مردم مسلمان هستند، ما مرجع قضایی اختصاصی برای رسیدگی به شکایات خانوادگی مسلمانان داریم. اما با توجه به اینکه ۹ سال در میانمار بوده ام، باید بگویم در این کشور مشکل چند سالی است که وجود دارد و با توجه به این حقیقت که همسایه بنگلادش است، شمار زیادی از مسلمانان آواره نقاط مرزی شده اند.
من ترجیح می دهم بگویم ما افرادی داریم که افکارشان با دولت و بقیه مردم تایلند متفاوت است. البته باید از رفتار عادلانه نسبت به پیروان همه ادیان از بودایی گرفته تا مسلمان، اطمینان حاصل کنیم. نمی خواهم بگویم ما در تایلند با افراطی‌گری مواجه هستیم. بلکه فکر می‌کنم افرادی هستند که ایدئولوژی شان درباره اینکه حکومت چگونه نواحی جنوبی تایلند را اداره کند، متفاوت است. اغلب مسلمانان منطقه هم از سیاست های دولت پیروی می‌کنند. این مشکل از مدتی پیش آنجا وجود داشته و قرار نیست در عرض یک شب حل و فصل شود. اما ما شاهد همکاری خوبی از جانب مردم منطقه هستیم و با شورای اسلامی تایلند رابطه نزدیکی داریم.
