“جاوید حسین” سفیر سابق پاکستان در ایران، سفر نخست وزیر پاکستان به ایران را در راستای تقویت روابط دو کشور ارزیابی کرد.به گزارش آوا دیپلماتیک، “جاوید حسین” سفیر سابق پاکستان در ایران، که از سالهای 1376 تا 1382 شمسی (1997 تا 2003) به عنوان سفیر دولت اسلام آباد در تهران فعالیت می کرد در مقاله ای که در روزنامه انگلیسی زبان نیشن پاکستان منتشر شد؛ سفر اخیر نواز شریف نخست وزیر این کشور به ایران را بسیار موثر دانست و اهداف آن را در راستای تقویت روابط دوجانبه و توسعه همکاری های دو کشور ارزیابی کرد.
سفیر سابق پاکستان در ایران خاطرنشان کرد: ظرفیت های بسیاری برای ایران و پاکستان جهت ارتقاء همکاری های دوسویه در زمینه های امنیتی، اقتصادی، تجاری، فرهنگی و فعالیت های فنی وجود داشته و این همکاریها می تواند در سطح منطقه و در چارچوب سازمان همکاری اقتصادی (اکو) توسعه یابد.
وی با استقبال از امضای 9 قرارداد همکاری میان ایران و پاکستان در طول بازدید نواز شریف از تهران و دیدار با مقام های ارشد دولت ایران تاکید کرد: نخست وزیر پاکستان متعهد شد که حجم تجارت دوجانبه با ایران را به پنج میلیارد دلار برساند. اگر نواز شریف خواهان عملی شدن این تصمیم باشد باید از فرصت های بیشماری که میان دو کشور موجود است؛ بهره کامل را ببرد.
جاوید حسین گفت: پاکستان می تواند صادرات منسوجات، محصولات کشاورزی بویژه برنج؛ میوه و گندم و همچنین سیمان را به ایران افزایش داده و در مقابل هم ایران یک منبع مهم نفت، گاز و برق برای پاکستان محسوب می شود.
سفیر اسبق پاکستان در کشورهای هلند و کره جنوبی؛ تامین برق برای مناطق مرزی ایالت بلوچستان در جنوب غربی پاکستان از ایران را یک ابزار ویژه اقتصادی جهت توسعه همکاری ها میان دو کشور توصیف کرد و افزود: ایران در سالهای گذشته بر اساس قراردادی دوجانبه؛ 25 مگاوات برق به منطقه مرزی تفتان، بندر گوادر و چند منطقه در ایالت بلوچستان صادر می کند.
این دیپلمات پاکستانی اجرای پروژه انتقال گاز از ایران به پاکستان را در جهت منافع متقابل دو کشور دانست و خاطرنشان کرد: پاکستان برای تامین نیازهای انرژی و مقابله با بحران کمبود آن نیاز به سوخت گاز دارد بنابراین همکاری با ایران در این خصوص بهترین راه ممکن جهت پاسخگویی به نیاز انرژی مردم پاکستان محسوب می شود.
وی تاکید کرد: سفر نخست وزیر پاکستان به ایران نقش مهمی در ایجاد پل اعتماد و همگرایی میان دو کشور ایفا کرده است اما آنچه در زمان فعلی نیاز می باشد گام های موثر و عملی در جهت نزدیک کردن سطح همکاریهای دوجانبه ای و منطقه ای است.
