در 19 آوریل 2018، برای نخستین بار در شش دهه گذشته‌ میگل دیاز کانل، فردی غیر از خانواده کاسترو، سکان رهبری کوبا را در دست گرفت. وی در شروع نخستین دوره ریاست جمهوری خود، در سخنانی وعده داد به ارزش‌های انقلاب سوسیالیستی کوبا وفادار می‌ماند و در همین حال اشاره کرد که نیاز است اقتصاد کوبا، نوسازی شود. به منظور بررسی روابط ایران و کوبا در دوران رئیس جمهور جدید کوبا و نیز تاثیر این انتخاب بر روابط هاوانا و واشینگتن، با آقای “آلکسیس باندریچ وگا” سفیر جدید جمهوری کوبا در ایران گفتگویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید.

گفتگوی اختصاصی آوا دیپلماتیک با آقای آلکسیس باندریچ وگا، سفیر جمهوری کوبا در ایران

پیش از انتصاب به عنوان سفیر کوبا در ایران، چه مشاغل دیپلماتیک دیگری داشته اید؟

من در اداره کل امریکای لاتین در وزارت روابط خارجه کار کردم و نخستین پست من بعنوان سفیر در جمهوری دومینیکن بود که تا سال 2014 بطول انجامید. پیش از آن، من به عنوان سفیر دائم کوبا در سازمان ملل متحد در نیویورک و سپس در سفارت کوبا در سوریه و برزیل منصوب شدم.

آیا روابط میان ایران و کوبا پس از برجام شاهد تغییراتی بوده است؟

کوبا کشوری مستقل و خودمختار است که تسلیم فشارها یا باج خواهی دیگر کشورها نمی شود. ما تصمیماتمان را خودمان و نه متأثر از فشارهای خارجی اتخاذ می کنیم.

به هر جهت، فکر می کنم برجام تأثیر مثبتی بر روابط ما داشته است. روابط میان دو کشور از سال 1979 در سطح خوبی قرار داشتند. ما می توانیم روابط اقتصادی، تجاری و همکاری های خود را افزایش دهیم و دولت های هر دو کشور، بارها اراده خود را در این زمینه ابراز کرده اند. برخی حوزه های موردعلاقه طرفین شناسایی شده اند و اراده سیاسی نیز وجود دارد و ما می توانیم با بینش و سرعت به عملی ساختن آنها بپردازیم و در سال 2015 که برجام بدست آمد، همگان از آن حمایت کردند.

البته کوبا تصمیم ایالات متحده به خروج از توافق هسته ای و نیز، اعمال تحریمها یا اقدامات تحمیلی یکجانبه اقتصادی را مردود می داند.

شکست در ایفای این تعهد بین المللی قوانین همزیستی میان کشورها را نقض می کند و عواقب جدی را برای ثبات و امنیت منقطه ای و بین المللی به همراه خواهد داشت. همه ما از طرفین حاضر خواهان احترام به توافق هسته ای با ایران هستیم و در عین حال، حق قانونی هر کشوری را جهت تولید و استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای را به رسمیت می شناسیم.

عربستان سعودی مبالغ هنگفتی را بعنوان وام به کوبا داده است. آیا این کشور می تواند از این اهرم جهت فشار به کوبا و محدودسازی روابط آن با ایران استفاده کند؟

فکر نمی کنم. هرکس چنین تفکری داشته باشد، احتمالاً شناخت خوبی از کوبا، مردم یا فرهنگ آن ندارد. کوبا روابط خود را با دیگر کشورها بر مبنای احترام به برابری، خودمختاری، استقلال ملی، عدم دخالت در امور داخلی و روابط بین الملل بنا می کند. ما روابط خود را با همه ملت های جهان (با برخی بیشتر از دیگران) حفظ می کنیم و پذیرش هیچگونه فشار یا شرط سیاسی را نداریم. من مطمئنم چنین چیزی سابقه نداشته است.

آخرین جلسه کمیسیون مشترک اقتصادی میان دو کشور چه زمانی برگزار شد؟ دستاورد آن چه بود؟

آخرین جلسه در فوریه 2017 برگزار شد. امسال نیز، هاوانا میزبان هفدهمین جلسه از کمیسیون بین دولتی ایران-کوبا خواهد بود.

همانطور که گفتم، حوزه های بسیاری شناسایی شده و ما تفاهمنامه هایی را امضا کردیم و اقداماتی را انجام دادیم. برای مثال، حوزه سلامت، داروسازی، فناوری زیستی، فناوری نانو، هیدرولیک، تولید مواد غذایی، صنعت، انرژی، کشاورزی و برخی دیگر نظیر دانشگاهها، رسانه، پست، گردشگری، ورزش و …

چه حوزه هایی باید از سوی مقامات دو کشور و با توجه به ظرفیت های اقتصادی فیمابین، مورد توجه بیشتری واقع شوند؟

ما در همه حوزه ها فعالیت داریم. انرژی، داروسازی و فناوری زیستی بیشترین استقبال را داشته اند. ما مشغول مکانیزه کردن ثبت سفارش کالا در هر کشور هستیم.

کوبا محصولی دارد که در دنیا بی همتا است: واکسن Heberprot-P. این محصول در 27 کشور از جمله روسیه، ترکیه و ایالات متحده به ثبت رسیده است. البته محصولات مشابه ایی وجود دارند، اما هیچکدام به اثربخشی این دارو در درمان تاول های دیابتی پا و حتی جلوگیری از قطع عضو بیش از 70 درصد موارد نیستند. علاوه بر این، دانشمندان ما واکسن های متعدد و بسیار اثربخشی را برای درمان سرطان ساخته اند. کوبا این خدمات را در خدمت عرصه درمانی و مردم ایران می گذارد که از استاندارد بالا و قیمت مناسبی برخوردار است و بنا به درخواست مشتریان ما، می تواند به جاذبه فوق العاده گردشگری بدل شود.

کدام یک از فرایندهای حفاری، اکتشاف یا پتروشیمی ذیل همکاری های ایران و کوبا قرار می گیرد؟

ما بازار نفت ایران و فرصت های توسعه همکاری در این بخش را رصد می کردیم. صنعت نفت ما هم نیازمند توسعه و بروزرسانی است. نیازهای دیگری در رابطه با آماده سازی پرسنل، مشاوره و مهندسی وجود دارد. همکاری های میان دو کشور می تواند در حوزه های متعددی رقم بخورد.

آیا تا کنون با وزارت نفت ایران درباره همکاری مشترک مذاکره کرده اید؟

در حال از سرگیری مذاکراتمان هستیم.

آیا ایجاد خط اعتبار بانکی می تواند به روابط اقتصادی میان دو کشور کمکی کند؟

فکر می کنم این سؤال را نباید از من بپرسید.

روابط بانکی فیمابین در شرایط کنونی چگونه هستند؟

خوب.

به دلیل تحریم های کالایی، مالی و اقتصادی ایالات متحده علیه کوبا، امتناع بانکهای کشورهای ثالث از انجام تراکنش های مرتبط با کوبا افزایش یافته است. دیگر چالش ها عبارتند از استمرار محدودیت ها برسرراه ایجاد روابط بانکی مستقیم و ترس بانکهای کشورهای ثالث از گسترش روابط با کوبا است.

چه تفاهمنامه ای در حوزه های کشاورزی و طب زیستی میان دو کشور به امضا رسیده است؟

کشاورزی: گیاهان دارویی، کنترل آفات و بیماری ها، فناوری کشت قهوه و موز، کشت مرکبات و میوه، تولید کود شیمیایی و زیستی، انرژی تجدیدپذیر، سیستم های آبیاری، داروهای دامپزشکی، سلامت دام و زنبورداری.

سلامت: همکاری پژوهشی در خدمات و آموزش درمانی؛ امنیت غذایی، داروها، واکسن ها، تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی. مراقبت های اولیه و پوشش درمانی جهانی.

در بحث امضای تفاهمنامه ها، پیگیری و عمل به مفاد آنها نیز اهمیت بسیاری دارد. همچنین، نمایشگاه بین المللی هاوانا هرساله در کوبا برگزار می شود و به نظر من، یکی از رویدادهای اصلی در منطقه ما به شمار می آید، اما سالها است که ایران در آن شرکت نکرده است. این نمایشگاه نه تنها دریچه ای به بازار کوبا است، بلکه چند ده کشور و صدها شرکت را در خود جای می دهد و فرصت خوبی است که نباید آن را از دست داد.

سوال برانگیز است که چرا بازرگانان کوبایی از ظرفیت موجود در ایران استفاده نمی کنند، درحالی که شمار زیادی از گردشگران ایرانی سالانه از کوبا بازدید می کنند.

فکر می کنم به عوامل زیادی بستگی دارد ازجمله فاصله طولانی، زوایای اقتصادهای دو کشور، اولویت دیگر بازارها، محدودیت های اعتباری و … . درست می گویید؛ تعداد گردشگران ایرانی که به کوبا می روند هرساله بیشتر می شود. این اتفاق می تواند به ارتقا و تحکیم روابط در دیگر حوزه ها نیز بیانجامد.

آیا فناوری DTP-HepB-Hib به ایران منتقل شده است؟

قرارداد آن اخیراً و پس از مذاکرات طولانی در قالب توافقنامه انتقال فناوری ساخت واکسن پنجگانه امضا شد. برخی مسایل فنی و اقتصادی مطرح بود و امیدواریم در بازه کوتاه مدت، این انتقال تکمیل شود. فعلاً، ما در حال مذاکره درباره دو واکسن دیگر هستیم تا دو کشور بتوانند آنها را بطور مشترک تولید کنند و به مراحل اجرایی برسانند و مراحل تحقیق و تولید را با یکدیگر جلو ببرند. این فرایند هنوز هم در مرحله امکان سنجی است.

آیا مقامات دو کشور برنامه ای برای همکاری نظامی دارند؟

خیر.

چه تسهیلاتی برای توسعه گردشگری میان دو کشور در سال 2018 در نظر گرفته شده است؟ چه تعداد ایرانی هرساله از کوبا دیدن می کنند؟

اساساً، کوبا کشور و مقصدی توریستی است و 69041 اتاق دارد که 64 درصد آنها در هتلهای چهار و پنج ستاره واقع شده اند و 74.2 درصد (گردشگران) برای حمام آفتاب و ساحل (که ما بیش از 960 کیلومتر از آن را داریم) می آیند.

در سال 2017، کوبا به رکورد ورود 4 میلیون و 689 هزار و 894 بازدیدکننده دست یافت. از میان 20 بازار عامل در کوبا، 15 بازار نسبت به سال 2016 روند صعودی را نشان می دهند، بویژه ایالات متحده، روسیه، ایتالیا و فرانسه.

در حال حاضر در کوبا، 17 شرکت مسافرتی (که پل ارتباطی ما با گردشگران ایرانی هستند) با ناوگانی متشکل از 25 کشتی فعالیت می کنند. کارشناسان صنعت کشتیرانی منطقه کارائیب را بعنوان نخستین بازارجهانی با این کاربری قلمداد می کنند (7 هزار سفر از 26 کشور و منطقه).

شاخص های ارزشیابی نشان می دهند که سطح رضایت عمومی به 95.1 درصد، میانگین کیفیت/قیمت به 87.6 درصد، میزان ترویج سفر به کوبا به 97.1 درصد می رسد و با همین روند، نتیجه 43.6 درصدی بدست می آید.

از میان 25 ساحل ممتاز دنیا، ساحل “وارادرو” جایگاه سوم را دارد و دیگر سواحل ما در رتبه 7 و 12 قرار می گیرند.

البته ما برنامه هایی را برای افق 2030 تبیین کرده ایم که 610 پروژه را در بر می گیرد. در سال 2018، 4825 اتاق تکمیل خواهند شد و تا سال 2019، برنامه ریزی بگونه ای است که 32 اقامتگاه با 5249 اتاق که در دست اجرا قرار دارد، به بهره برداری برسد. هم اکنون 70 شرکت هواپیمایی کوبا را به 73 شهر جهان وصل می کنند.

21 مدیر خارجی از هتل های شناخته شده و بین المللی مدیریت 43 هزار و 333 اتاق را در کوبا را برعهده دارند که 64.8 درصد این اماکن مبتنی بر سرمایه گذاری خارجی هستند.

برنامه ریزان هم فرصت های تجاری برای سرمایه گذاری خارجی در حوزه گردشگری کوبا 140 طرح را ارائه کرده اند که مبنای ایجاد انجمن های اقتصادی بین المللی یا مدیریت هتل و خدمات و قراردادهای بازاریابی را فراهم می آورد.

بنابراین صنعت گردشگری کمک شایانی به کوبا و مقاومت آن در برابر تحریم های ایالات متحده کرده است.

اقتصاد کوبا باز است و اتکای زیادی به بازارهای بین المللی دارد. هر ساله، ما اقلام غذایی و متنوع را از بازار بین المللی خریداری می کنیم. از ما تقاضا شده است تا جایگزینی برای عمده این اقلام وارداتی پیدا کنیم. با این حال، هنوز هم بخش مهمی از عواید گردشگری جهت تهیه منابع این بخش مهم از اقتصاد کشورمان صرف می شود.

اکثریت غالب مردمی که از کوبا دیدن می کنند، متوجه می شوند که تا پیش از آن، چه میزان دروغ راجع به کشور ما شنیده اند.

از ابتدای از سرگیری روابط با ایالات متحده و بازگشایی سفارت ها، نزدیک به 600 هزار امریکایی به کوبا سفر کرده اند و مشخص شد که مردم ایالات متحده کوبا را دوست دارند. اگر اولین کسانی که به کشور آمدند، بهنگام برگشت اتفاقات بدی را از کشوری که دیده اند و تجربه ای که داشته اند بازگو می کردند، دیگر بقیه مردم امریکا از سفر به کوبا امتناع می کردند.

من معتقدم به همین دلیل است که دولت ایالات متحده سفر شهروندان خود را به کوبا محدود می کند و همه چیز به اقتصاد مربوط نمی شود. آنها نمی خواهند مردم واقعیت را بدانند؛ نمی خواهند بدانند دولتشان چقدر دروغ گفته و چه تحریم های توجیه ناپذیری را علیه این جزیره وضع کرده است. در واقع دولت ترامپ بطور چشمگیری سفر اتباع خود را به کوبا محدود کرده است.

در سال 2016، طی گزارشی، کوبا عواید گردشگری را بیش از 1.2 میلیارد دلار در سه ماهه اول اعلام کرد. ورود گردشگران به کوبا در سه ماهه نخست امسال با کاهش 7 درصدی همراه بود، اما در پایان سه ماهه اخیرکه این صنعت روند بازیابی را طی کرد، کوبا میزبان 5 میلیون گردشگر در 2018 است.

مذاکراتی در کوبا درجریان است که به اصلاح قانون اساسی مصوب در سال 1976 مربوط می شود. این تغییرات شامل چه سرفصل هایی می شود؟

در سال 2011، مردم کوبا تصمیم گرفتند تا فرایند بروزرسانی الگوهای اقتصادی و اجتماعی را با محوریت سوسیالیسم آغاز کنند؛ در واقع سوسیالیسم انسانی ترین، عادلانه ترین و برابرترین مکتبی است که تا کنون وجود داشته است. مردم کوبا می خواهند سوسیالیسم پررونق و پایدار را بنا کنند. این فرایند باید بطور منطقی در قانون اساسی منعکس شود که نیازمند سازگاری با تغییرات و دوران جدید است.

در 13 آگوست، سیر مناظره قانون اساسی در کوبا و خارج از کشور رقم خورد. نمی توانم از الآن به این تغییرات اشاره کنم، چرا که باید منتظر ماند و دید سرانجام مباحثات و مصوبات و سرنوشت قانون اساسی چه می شود. اما می توانم این را بگویم که این فرایند، یک تمرین مردمسالاری قابل توجه است و مردم شور و اشتیاق زیادی از خود نشان می دهند و تمایل زیادی به مشارکت در سطوح بالا دارند. در هر محله، مرکز مطالعاتی یا تحقیقاتی، سازمان های بزرگ، سطوح مختلف حزب کمونیست و جای جای این کشور، این بحث در جریان است.

ولی داستان به اینجا ختم نمی شود و ما گام را فراتر گذاشته ایم. کوبایی هایی که خارج از کشور زندگی می کنند نیز حق مشارکت در این اتفاق را دارند. چنین تصمیمی در تاریخ کشور ما بی سابقه است و مهر تأییدی بر اراده دولت برای اخذ نظر همه مردم کوبا خواهد بود.

ما شکی نداریم که این اقدام مسیر پیشرفت ما به سوی ایجاد جامعه کوبایی با مولفه های سوسیالیستی، انسان گرایی، بین المللی، مردم سالاری و اتحادگرایی را بر مبنای همبستگی همه مردم و با محوریت انقلاب هموار می کند.

در تاریخ 21-23 جولای، پیش نویس اولیه قانون اساسی به مجلس ملی ارائه شد و از 13 آگوست تا 15 سپتامبر به رایزنی ها اختصاص خواهد یافت. پس از آن، روند تغییر بر مبنای مطالعات و ارزیابی معیارهای اعلامی آغاز می شود.

گامهای بعدی، تصویب در مجلس ملی، همه پرسی و تبیین قانون اساسی خواهد بود و همه چیز، در چارچوب فرایند مردمسالاری واقعی شکل می گیرد.

آیا این اصلاحات مسایلی نظیر خرید زمین و خودرو توسط اتباع خارجی در کوبا را در بر می گیرد؟

درباره مالکیت خصوصی بر اراضی، طرح نوین قانون اساسی نظام ویژه ای دارد که محدودیت انتقال و حق ترجیحی دولت بر شخص جهت خرید آن به قیمت منصفانه را در برمی گیرد. باید دید چه می شود.

شایعاتی درمورد دسترسی به اینترنت در کوبا وجود دارد. نظر شما در این باره چیست؟

نمی توان منکر شد که به دلیل تحریم های ایالات متحده، کوبا نسبتاً و بطور ناقص وارد چرخه فضای مجازی شده و درست زمانی که توسعه گسترده پهنای باند و اینترنت در جریان بود، کاخ سفید به ارائه دهندگان این خدمات فشار سهمگینی آورد تا فوراً سرویس های خود را متوقف کنند. به همین دلیل است که تا زمان رسیدن کابلهای زیردریایی از ونزوئلا در سال 2014، ارتباط اینترنتی در کوبا صرفاً از طریق لینک های ماهواره ای کُند و بسیار گران انجام می شد. هیچ یک از این اتفاقات به خواست هاوانا نبوده و لجبازی واشنگتن باعث آن شده است.

اینترنت به خودیِ خود، بد نیست، اما می توان آنرا به روش نادرست و با مقاصد بد استفاده کرد، درست همانند خودرو؛ شما می توانید آن را درست برانید تا مشکلی بوجود نیاید، یا آنکه بد برانید و باعث خسارات بسیاری شوید. ما اهمیت اینترنت را می دانیم، اما دغدغه ما این است که توسعه آن باید به موازات تقویت توان ما جهت حفاظت از خودمان در برابر استفاده ناصحیح دشمنان از آن صورت بگیرد. این عرصه جای بی تجربگی نیست. اینترنت میدان رزمی است که ما از ورود به آن امتناع نمی کنیم و هیچوقت نکرده ایم، اما امنیت سایبری نیز بسیار مهم است.

اگرچه تاریخ شروع دسترسی در کوبا به خدمات اینترنتی از گوشی های تلفن همراه گرفته تا افراد عادی هنوز نامشخص است، اما زیرساخت فناوری لازم برای تجاری سازی آن هم اکنون حاضر است. مردم کوبا در حال آماده سازی خود برای این جهش در فناوری هستند.

مدتی است که کوبا این درحال بررسی اقدامی جهت فعالیت شبکه های تلفن همراه با فرکانس 900، 1800 و 2100 مگاهرتز است.

اکنون زمان خوبی برای اجرای این طرح است، زیرا بیش از 5 میلیون تلفن همراه قریب به نصف جمعیت در کوبا وجود دارد و نرخ رشد نزدیک به یک میلیون در سال است.

دسترسی به اینترنت از طریق تلفن همراه یکی از اهداف ما است و برای این مهم، ما پیش شرط های فناورانه ای داریم که به منظور تضمین کیفیت و امنیت این خدمات تعبیه شده است.

پس از نزدیک به 6 دهه، میگل دیاز کانل، نخستین رئیس جمهور کوبا است که از خانواده کاسترو نیست. چه تغییراتی به دنبال این انتخاب در سیاست های داخلی کوبا ایجاد شده است؟

اگر از من بخواهید در دو کلمه رابطه یا پیوند میان کاستروها به تعبیر شما و رئیس جمهور دیاز کانل را توصیف کنم، از استمرار و وفاداری استفاده خواهم کرد.

ایشان دیوان سالاری را کاهش داده اند. در دیداری با سفرا در ماه جولای، وی گفت که کار زیادی باید در خارج از دفاتر صورت بگیرد و تحسین برانگیز است که رئیس جمهور ساعتهای زیادی را بیرون از دفتر خود به بازدید از کشور، قدم زدن در خیابان ها، سرکشی به حومه، کارخانجات، مدارس، بیمارستان ها، مراکز تحقیقاتی، مشارکت فعال در کنگره ها و رویدادها بهمراه روزنامه نگاران، روشنفکران و جوانان، مصاحبت با مردم، شنیدن مشکلات و نظراتشان، تصمیم گیری در همان مکان می گذراند و هیئت وزیران و مسئولین محلی نیز وی را همراهی می کنند.

طرز پوشش او بسیار مردمی است. من دیدم که رد عرق همانند بسیاری از مردم عادی کوبا بر تنش می نشیند. او به میان گروهها می رود و با آنها تبادل نظر و از آنها حمایت می کند و از حساسیت و انسانیتی برخوردار است که انسان از هر فرد انقلابی انتظار دارد.

وقتی مشکلی از توانمندی ما فراتر باشد، ایشان در نهایت صداقت به ما می گوید که در حال حاضر، حل آن ممکن نیست، اما به تدریج می توان از عهده آن برآمد.

مردم از رویکرد او بسیار خوشحال هستند؛ درست همانند زمانی که فیدل و رائول در میانشان بودند. آنها کاراکتر وی را شکل دادند و آنچه پیشتر بود، هست و خواهد بود، وفاداری به این افراد را دنبال خواهد کرد.

سیاست های ترامپ چه تأثیری بر روابط میان واشنگتن و هاوانا گذاشته است؟

دولت ترامپ به دنبال مانع تراشی در روابط میان ایالات متحده و کوبا است. مقررات مورخ 9 نوامبر 2017 تحریم ها را تشدید کرد و موانع بیشتری را بر سر راه فرصت های محدود بخش بازرگانی ایالات متحده در کوبا قرار داده و حق امریکایی ها برای سفر به کشور ما را محدود می کند. در چند ماه اخیر، امتناع بانکهای کشورهای ثالث از انجام تراکنش مرتبط با کوبا بیشتر شده و تجارت هنوز یک طرفه است؛ همینطور محدودیت ایجاد روابط بانکی و ترس بانکهای کشورهای ثالث جهت برقراری ارتباط کارگزاری پابرجا است.

دولت اوباما 56 جریمه را به مراجع امریکایی و خارجی به مبلغ 14 میلیارد و 396 میلیون و 883 هزار و 576 دلار علیه کوبا وضع کرد. همینطور دولت ترامپ 3 جریمه به مبلغ 527778 دلار را وضع کرده است و امیدوارم ترامپ در این زمینه از اوباما پیشی نگیرد.

آسیب های انباشته تحریمها در طول شش دهه اعمال آنها برابر است با 933678000000 دلار و با احتساب افت ارزش دلار در برابر طلا در بازار جهانی، واضح است تحریم نقض سنگین، روشن و نظام مند حقوق بشر مردم کوبا است.

جوانان کوبا هیچگاه فراموش نمی کنند که قربانی این سیاست های خصمانه ایالات متحده شده اند. هرچند که تحریم ها به مدت 50 سال است که نشان داده اند سیاستی یکجانبه، شکست خورده و بی حاصل هستند. این تحریم ها باید از سوی ایالات متحده بطور کامل و بدون هیچ پیش شرطی لغو شوند.

جهان از این وضعیت ناراضی و خواهان اتمام آن است. قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل که در 1 نوامبر 2017 تدوین شد و موافقت 191 کشور عضو را در برابر تنها دو رأی مخالف از ایالات متحده و اسرائیل داشت، نشانگر حمایت شگفت انگیز جامعه بین الملل از کوبا در برابر تحریم ها است.

مردم کوبا بابت همبستگی و حمایت دولت ایران در این سالهای طولانی و سخت که زیر فشار تحریم ها سپری شد، عمیقاً سپاسگزارند و اعتماد میان آنها ادامه خواهد یافت.

با این اوصاف، سیاست خارجی هاوانا درباره واشنگتن چگونه است؟

بالاخره باید در مقطعی روابط تغییر کند. ما همسایه هستیم و هیچ کدام نمی توانیم به جای دیگری نقل مکان کنیم. باید بتوانیم با تفاوت های یکدیگر زندگی کرده و کنار بیاییم. آنها هیچ حقی برای تغییر دولت و حکومت ما ندارند و ما هم همینطور و  آماده مذاکره بدون قید و شرط هستیم.

تحریم های یک جانبه و براندازی غیرقابل قبول هستند. می دانم برای ایالات متحده خیلی سخت است که بخواهد از تفکر امپراطوری خود دست بکشد، اما مشخص است که این روش بر کوبا اثری ندارد.

آنها باید همه خصومت خود علیه کوبا چه در رادیو، چه در تلویزیون و چه در اینترنت و نیز، تأمین مالی عروسک های خیمه شب بازی و مزدورهای خود در کشور را متوقف کنند. ایالات متحده باید گوانتانامو را که بطور غیرقانونی تصاحب کرده است، به ما بازگرداند و از تهدید ما و فشار برکشورهایی که روابط خوبی با ما دارند دست بکشد. هرگاه تمام این ها به پایان رسید، ما شاهد روابط خوبی با ایالات متحده خواهیم بود؛ اما تا آن زمان، به مقاومت خود ادامه می دهیم.

گفتگو از: محمدرضا نظری

  • facebook
  • googleplus
  • twitter
  • linkedin
  • linkedin
  • linkedin