نشست نشر و ایرانشناسی در کشور رومانی، به پیشنهاد موسسه نمایشگاه‌های ایران در سرای اهل قلم برگزار شد.
در ابتدای این نشست، کریستین تئودورسکو سفیر رومانی در ایران با اشاره به تحقیقات خود در زمینه ایرانشناسی بیان کرد: ایرانشناسی در رومانی دارای ریشه‌های قدیمی است زیرا این کشور از ویژگی‌های فوق‌العاده‌ای برخوردار است.کشورهای ایران و رومانی از گذشته به علت قرار گرفتن روی جاده ابریشم، روابط تجاری با یکدیگر داشتند.
وی ادامه داد: سال 1969 کرسی زبان و فرهنگ ایرانی در دانشگاه بخارست افتتاح شد در حالی که علاقه به این زبان و ادبیات از سال‌های قبل شکل گرفته بود و در سال 1974 میلادی دانشگاه بخارست لیسانس زبان و ادبیات فارسی را به واسطه دکتر باجاکو که ریاست کرسی زبان فارسی را به عهده داشت، به دانشجویان اعطا کرد.
سفیر رومانی در ایران افزود: به تدریج متوجه عدم اقبال جوانان رومانیایی به رشته ادبیات فارسی شدیم. چنان‌که این بی علاقگی شامل زبان های ترکی، هندی و خاور دور هم می شد. به همین دلیل زبان های شرقی با یکدیگر ادغام شدند و فارسی و عربی در کنار یکدیگر قرار گرفتند.
او با اشاره به انجام ترجمه‌های رومانیایی از ادبیات ایرانی و علاقه به شناخت تاریخ ایران گفت: در سال 1905 میلادی برای اولین‌بار گلستان سعدی توسط مترجمی در شهر کوچکی نزدیک به بخارست به زبان رومانیایی ترجمه شد و به دنبال آن ترجمه‌های زیادی از شاعران ایرانی مانند عمر خیام، سعدی، فردوسی، حافظ، باباطاهر، شبستری و…انجام گرفت.
تئودورسکو اضافه کرد: رومانی شیفته فرهنگ غنی ایران است به طوری که در کتابخانه آکادمی رومانی شش‌هزار نسخه خطی وجود دارد که سه هزار نسخه آن ایرانی است.
جعفری مذهب دیگر سخنران این نشست بود .وی به معرفی کانتمیر موسیقی‌شناس رومانیایی پرداخت و گفت: در دوران عثمانی از فرزندان حاکمان ولایت‌های مرزی غیرمسلمان دو گروگان پسر و دختر در پایتخت نگهداری می‌شد و دیمیتری گروگانی بود که در کاخ عثمانی حضور داشت.
وی بیان کرد: کانتمیر با مطالعه آثار موسیقایی در کتابخانه کاخ عثمانی با نت‌های عبدالقادر مراغه‌ای موسیقیدان ایرانی، آشنا می‌شود و آنها را به غرب منتقل می‌کند.
عضو هیات علمی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران افزود: کانتمیر 17 سال در استانبول به عنوان گروگان حضور داشت و در این زمان در متون عثمانی به مطالعه موسیقی مشغول شد و نغمه‌های موجود در موسیقی را شناسایی کرد.
علیرضا دولتشاهی نیز در ادامه این نشست به تشریح واژه ایرانشناسی پرداخت و گفت: ایرانشناسی به معنای آنچه ما در کشورمان می بینیم و وجود دارد، نیست بلکه ایرانشناسی در واقع نگاه دیگر کشورها به کشور ماست.
رییس انجمن دوستی ایران و لهستان، انتقال فرهنگ ایرانی به اروپا را از دو طریق دانست و گفت: حضور اعراب مسلمان در اندلس از طریق راه جنوب و ارتباط از کانال عثمانی، راه‌های انتقال فرهنگ ایران به اروپا بود.
وی اضافه کرد: فرهنگ عثمانی برآمده از فرهنگ ایران و اعراب است به‌طوری که در موسیقی ترکی هم گوشه‌هایی از موسیقی ایرانی و عربی وجود دارد.
