عبدالمنعم احریز سفیر جمهوری دمکراتیک خلق الجزایر در تهران با صدور اطلاعیه ای به تشریح تحولات اخیر در صحرای غربی پرداخت.

به گزارش آوا دیپلماتیک، متن این اطلاعیه که به امضای عبدالمنعم احریر سفیر این کشور در تهران رسیده، به شرح زیر است.

  1. آخرین بازدید دبیر کل سازمان ملل متحد آقای بان کی مون از شمال آفریقا، فرصتی بود برای جلب نظرها به مشکلی فراموش شده در منطقه که حل آن از سال 2007 به بن بست خورده است. در واقع سرزمین آفریقای غربی که از سال 1975 در اشغال مراکش بوده است، آخرین مستعمره آفریقاست که منتظر پایان روند استعمار زدایی خود است. فرایندی که با اقدامات طولانی و طفره روی های رباط که به منظور شانه خالی کردن از تکالیف و وظایفی که قطعنامه های سازمان ملل به وضوح معین کرده بود مختل شده است.
  2. مسئولیت اختلال در روند حل و فصل این مسأله بر عهده ی حمایت های مراکش(مغرب) و برخی دیگر از اعضای دائمی شورای امنیت است که مانع از انجام هر چه تمام تر وظایف سازمان ملل و دست یافتن به راه حلی عادلانه، پایدار و قابل قبول برای هر دو طرف نزاع یعنی پادشاهی مراکش و جبهه ی پولیساریو، تنها نماینده ی مشروع مردم صحراست. راه حلی که بر اساس قطعنامه شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل می بایست حتماً ضامن حق استقلال مردم صحرای غربی باشد.
  3. دبیر کل سازمان ملل، در طی بازدیدش از اردوگاه پناهجویان در ولایت تندوف(در الجزایر) و اردوگاه پناه جویان بیر لحلو، در قسمت آزاد صحرای غربی، به عینه شاهد شرایط طاقت فرسا و رنجی بود که پناه جویان صحرایی بیش از 40 سال با آن دست و پنجه نرم می کنند. عده کثیری از مردم صحرا که به ناچار سرزمین خود را به دلیل اشغال نظامی مراکش ترک کرده بودند، در اردوگاه های موقت و در وضعیتی نا معلوم در دل صحرا به سر می برند.
  4. آقای بان کی مون که تأثر خود را در مقابل این فاجعه انسانی پنهان نمی کرد اذعان داشت: “دنیا نمی تواند مردم صحرا را به فراموشی بسپارد. آنها باید از حقوق انسانی خود، بالاخص حق خودمختاری در چارچوب یک توافق سیاسی قابل قبول دو طرف بهره مند گردند.”
  5. دبیر کل سازمان ملل همچنین بر جایگاه صحرای غربی به عنوان یکی از 17 سرزمین غیر مستقل ثبت شده توسط کمیته ویژه ضد استعمار سازمان ملل تأکید کرد.
  6. به بیان دیگر و به تعریف قطعنامه ی 1545 مجمع مشترک سازمان ملل این اختلاف یک مسأله ضد استعماریست و مردم این سرزمین می بایست نظر خود را در مورد استقلالشان در قالب یک همه پرسی اعلام دارند. در اینجا، یادآوری این مسأله خالی از لطف نیست که از سال 1991، سازمان ملل نیروهای خود را برای اجرای رفراندوم در صحرای غربی (MINURSO) اعزام کرده است؛ گروهی که موظف به نظارت بر اجرای آتش بس میان مراکش و پولیساریو و اجرای رفراندوم استقلال است.
  7. همچنین این واقعیت تاریخی قضایی در سرزمین صحرای غربی طی جلسه ای در دیوان عدالت اتحادیه اروپا مورد تاکید قرار گرفت ودر حکم مصوب دهم دسامبر 2015، توافق منعقد شده در 8 مارس 2012 میان اتحادیه اروپا و پادشاهی مراکش در خصوص محصولات کشاورزی و شیلات، به صورت آنی و لازم الاجرا ملغی اعلام شد چرا که شامل سرزمین غیر مستقل صحرای شورای غربی نیز می شد. بر اساس این حکم، قضات اروپایی این مسأله را به رسمیت شمردند که اتحادیه اروپا می بایست از پیش، اطمینان حاصل نمایند که فعالیت های تولیدی مربوط به صادرات به ضرر جمعیت سرزمین صحرای غربی نبوده و در تعارض با حقوق بنیادی آنها نباشد.
  8. این حکم قضایی که بر اساس آن بهره برداری از منابع طبیعی این سرزمین توسط مراکش غیرقانونی به شمار می رود، وجود رابطه حاکمیت میان سرزمین صحرای غربی و پادشاهی مراکش را نقض می نماید که خود در راستای مصوبه ی دیوان بین المللی دادگستری (دادگاه جهانی لاهه) در سال 1975 است. از سوی دیگر، هیچ کشوری حاکمیت مراکش را بر صحرای غربی به رسمیت نشناخته است.
  9. از منظر احترام به حقوق بشر نیز، زید ابن رعد حسین کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل اهمیت ایجاد و اشاعه اقدامات غیر وابسته به منظور تضمین احترام کامل به حقوق بشر در صحرای غربی را خاطر نشان کرد.
  10. مراکش در مواجهه با این مخالفت ها با سیاست اشغالگرانه اش راهکار بد گمانی و مقابله را در پیش گرفته که خود باعث به مخاطره افتادن امنیت منطقه و بین المللی شده است.
  11. در واقع پس از آن که مقرر شد که سفر دبیر کل سازمان ملل به شمال آفریقا شامل رباط و العیون (پایتخت صحرای غربی اشغالی) نشود، مراکش طی عکس العمل شدیدی، رئیس سازمان ملل را به جانب داری متهم نمود. در مراکش حتی تظاهراتی برای محکوم کردن گفته های بان کی مون که چیزی جز تکرار مفاد قطعنامه های سازمان ملل نبود، انجام شد و شعارهایی تحقیرآمیز و ناسز اگونه شخص بان کی مون را مخاطب قرار داد.
  12. رباط از متهم کردن سازمان ملل و مشروعیت بین الملل قدم فراتر نهاده و اعضای هیأت اجرای رفراندوم در صحرای غربی MINURSO را اخراج نمود. این تصمیم به وضوح با هدف پایان دادن به نقش سازمان ملل در حل مسأله صحرای غربی اتخاذ شده است.
  13. دبیر کل سازمان ملل در مقابل این عکس العمل مراکش، حملات توهین آمیز علیه شخص خود و سازمان ملل را محکوم و نهایت تأسف و خشم خود را از این تظاهرات که علیه وی توسط دولت مراکش ترتیب داده شده بود، اعلام کرد.
  14. شورای امنیت نیز، در بیانیه روز 24 مارس 2016 از اقدامات مراکش در برابر هیأت اجرای رفراندوم در صحرای غربی شدیداً ابراز نگرانی کرد و بر اهمیت اقدام برای باز پس گیری توان کامل خود و اجرای مأموریت هیأت سازمان ملل تأکید نمود.

سفیر الجزایر در تهران در پایان نوشت: این تحولات نگران کننده نیازمند عکس العملی جدی از جانب شورای امنیت در مقابل اغتشاشات غیر قانونی مراکش است چرا که اعتبار خود آن در مخاطره است. این سازمان می بایست همچنین مأموریت خود را به نحو احسن انجام داده و ازعهده ی وظایف خود در قبال مردم صحرا برای دستیابی به حق استقلال خود برآید.

  • facebook
  • googleplus
  • twitter
  • linkedin
  • linkedin
  • linkedin