آلیک به مناسبت 30 شهریور سالروز استقلال ارمنستان با سفیر این کشور در ایران گفتگویی انجام داده است که در ادامه مشروح آن را می خوانید:
روابط ایران و ارمنستان را پس از لغو تحریم ها علیه ایران به چه ترتیب پیش بینی می کنید؟
روابط دو کشور همسایه پس از فروپاشی اتحاد شوروی برپایه وجوه مشترک گسترده تمدن، تاریخ و فرهنگ والای دو ملت کهن استحکام یافته است. در 24 سال گذشته روابط مشترک بین دولتین دوره ای از تفاهم و گفتمان و حتی بیش از آن را طی کرده زیرا در مواقع بحرانی همواره به مساعدت یکدیگر پرداخته اند. در این زمینه باید رفتار متعادل جمهوری اسلامی ایران را در مورد مناقشه قراباغ خاطر نشان کنیم، موردی که از عوامل مهم حفظ ثبات سیاسی منطقه است.
درباره تحریم های بین المللی مذکور می توان تاکید کرد که جمهوری ارمنستان همواره از حقوق ایران برای تحقق بخشیدن به برنامه های صلح آمیز هسته ای دفاع نموده و امروز نیز با خرسندی روند سازماندهی روابط و همکاری ایران و غرب را دنبال می کند و در این راستا کلیه گام های ضروری را بر می دارد تا در شرایط جدید روابط همه جانبه بین دو کشور را گسترش دهد.
روابط ارمنستان و ایران براساس انگیزه های گذرای سیاسی پی ریزی نشده اند و مستقل از چالش های گوناگون در عرصه سیاست بین المللی رشدی همسو دارند.
البته روشن است که با برطرف شدن انزوای بین المللی حدود آزادی های سیاسی خارجی ایران وسیع تر شده و چارچوب همکاران سیاسی و اقتصادی کشور گسترش خواهد یافت و در مجموع ما نیز باید با فعالیت بیشتر و در روابط خارجی سیاستی رقابتی اتخاذ کنیم.
به نظر شما پس از لغو تحریم ها چه تغییراتی در فضای اقتصادی و اجتماعی ایران صورت خواهد گرفت؟
مایل نیستم درباره آینده پیشاپیش نتیجه گیری کنم اما چنانچه به مواضعی که آقای حسن روحانی ریاست جمهوری اسلامی ایران علناً اعلام کردند اتکاء کنیم: ضروری است که اقتصاد متکی به نفت /Oil based economy / به صورت ریشه ای تغییر کند. روشن است که در این صورت اقتصاد کشور به سرمایه گذاری های بزرگ و ورود فناوری های جدید نیاز خواهد داشت. زیرا در غیر این صورت ایران غنی از منابع طبیعی قادر نخواهد بود بطور کامل و پرثمری از معلومات و مهارت افراد مستعد در کشور، یعنی از ثروت اصلی خود استفاده ببرد.
کاملاً امیدوارم که ایران پیشرفت اقتصادی واقعاً بزرگی را در پیش دارد و همزمان با آن روابط ایران و ارمنستان نیز ارتقاء خواهند یافت.
احداث خط آهن ایران-ارمنستان دورنمایی واقعی یا تمایلی دایمی است؟
احداث خط آهن ایران-ارمنستان برنامه وسیعی است که تحقق آن صرفاً مشروط بر تمایل و برنامه های دولت ارمنستان نیست. در وهله اول بحث سرمایه گذاری های فوق العاده بزرگ مطرح است. دوم آن که مواجهه و اقدامات هماهنگ شده مراکز بین المللی و مراکز مهم منطقه ای مطرح است. به این معنی که از یک سو وجود چنین برنامه های استراتژیک به صورت قانون در دستور کار برنامه های کشور ارمنستان مفید است و از سوی دیگر ارزیابی واقع بینانه امکانات موجود، تلاش پیگیر برای تأمین شراکت و همیاری خارجی برای چنین برنامه های کلان و همچنین ایجاد فضا و فاکتورهای مطلوب ضروری است. در کلیه موارد، به ویژه در مورد پروژه های کلان داشتن گزینه های متفاوت برای فعالیت های سیاسی امید بخش ضرورت دارد، و البته روشن است که دولت ارمنستان در این راستا برای تأمین رویکردهای مکمل و ایجاد برنامه های مشابه تلاش لازم را به کار می بندد.
آیا توافقنامه های منعقد شده در طی روابط دو جانبه جاری هنوز به صورت سند مانده یا به مرحله اجرایی رسیده اند؟ زیرا به نظر می رسد پس از شروع کار شما توافقنامه های مذکور در شرف اجرایی شدن هستند.
اولاً با این تأکیدی که درباره روی کاغذ ماندن توافقنامه ها دارید نمی توانم کاملاً موافق باشم!
برنامه های موفق زیادی وجود دارند که اجرا شده و به پایان رسیده اند. شماری از برنامه های بسیار مهم و زیربنایی نیز اجرا شده اند ولی برخی از برنامه ها در مسیر اجرایی شدن قرار دارند.
در زمینه روابط اقتصادی دو جانبه اقدامات زیادی صورت گرفته اند. برنامه هایی هم هستندکه اجرای آنها به طول کشیده اند. بطور مثال برنامه احداث نیروگاه بر رودخانه ارس که فکر می کنم منافع دو کشور را در بر دارد. ضروری است که با تلاش پیگیر به اجرایی کردن برنامه هایی از این دست پرداخت.
7 ماه است که شما به عنوان سفیر جمهوری ارمنستان در ایران حضور دارید. خواهش می کنیم برداشت های خود را از ملاقات هایتان با مقامات ایرانی و همچنین نظرتان را درباره جامعه ارمنیان ایرانی بیان کنید.
اگر چه سابقاً نیز به عنوان طرف ارمنستانی پست ریاست مشترک کمیسیون بین دولتین دو کشور را به عهده داشته و با مقامات ایرانی تماس داشته ام اما در ماه های اخیر به عنوان سفیر مراحل کاری مشخصی را گذرانده و تجربه کافی اندوخته ام. ملاقات های زیادی با شخصیت های مسئول ایرانی داشته و یک سلسله مسایل را بررسی کرده ایم. باید گفت که در این بین موارد همکاری ثمربخش و یک سری مشکلات مشخص وجود دارند. البته در تمام کشورها نیز در کلیه زمینه های کاری مشترک مشکلات و مشخصه های کاری وجود دارند ولی مشکلات غیرقابل حلی را نمی بینم.
در مورد فعالیت سفارتخانه، بنده شخصاً عاری از نقص نیستم و با دید واقع بینانه ای به عملکرد خود نگاه می کنم، اما با همکاری کادر محدود سفارتخانه آماده بکار بستن تلاش های ضروری برای فعالیت مشترک ثمربخش با مسئولین دست اندرکار ایرانی می باشیم.
هر بار در ملاقات با مقامات بلند پایه ایرانی و شنیدن نظر مثبت و ارزیابی والا و گرم آن ها درباره جامعه ارمنی ایرانی حس رضایتی وافر به من دست می دهد، زیرا اطمینان کامل دارم که بیانات مقامات مذکور سخنانی تعارف آمیز نیستند بلکه بیانگر احترام عمیق آن ها نسبت به این جامعه و ارزیابی صادقانه ای در مورد شأنی است که این جامعه احراز کرده است. از این بابت سفارت جمهوری ارمنستان بسیار مفتخر بوده و در طی فعالیت های خود همواره با روحیه ای امیدوار به این اعتبار اجتماعی والا اتکاء می کند.
موضوع دیگری را نیز می خواهم منعکس کنم و آن اینکه بارها در باشگاه پر سابقه ارمنیان تهران پذیرایی شده و اکنون نمی توانم درباره حادثه ناگواری که اخیراً برای این مکان رخ داد و تاثیر نامطلوبی بر روحیه بنده و کارکنان سفارت جمهوری ارمنستان گذاشت سخن نگویم. همه ما این فرصت را داشته ایم در مراسم گوناگون در این محیط گرم و صمیمی شرکت کنیم و بخوبی آگاهیم که این باشگاه صرفاً منزلگاهی برای تناول و تغذیه نبود بلکه در وهله اول یک مرکز فرهنگی بود و بسیاراند کسانی که خاطرات فراموش نشدنی از این نهاد دارند. برای حادثه ای که به وقوع پیوست بسیار متاسفم و امید واثق دارم که سازمان مسئول از هیچ تلاشی برای ترمیم کامل و فوری آن دریغ نخواهد کرد.
