پس از گذشت دو دهه به دنبال تصمیم مقامات دوجانبه ایران و چک، جهت ارتقای سطح روابط دیپلماتیک دوجانبه، آقای چومبا که از ماه آگوست 2016 به عنوان کاردار سفارت چک در ایران حضور داشت، با ارتقای سمت به عنوان سفیر این کشور در تهران مشغول به فعالیت شده است. این دیپلمات برجسته در دوران حضور خود در لبنان در روند آزاد سازی شهروندان روبوده شده چک در این کشور نقش برجسته و مثبتی ایفا کرده است و هم اینک تلاش می کند تا افق جدیدی در روابط اقتصادی و سیاسی پراگ و تهران ترسیم نماید.

گفتگوی اختصاصی آوا دیپلماتیک با سواتپلوک چومبا، سفیر جمهوری چک در ایران

جناب سفیر، در ابتدا بفرمایید که فعالیت دیپلماتیک خود را از کجا آغاز کردید و قبل از ورود به ایران چه سمت هایی داشته اید؟

من در سال 1994 و پس از جدایی جمهوری چک از جمهوری اسلوواکی و به دنبال فراخوان جذب دیپلمات وزارت امورخارجه، به این وزارت وارد شدم و پس از گذراندن 2-3 سال در پراگ، در نخستین سمت خود به عنوان دیپلمات جوان در سفارتمان در کاراکاس (ونزوئلا) مشغول به فعالیت شدم. سپس، ماموریت هایی را در چین، نیجریه و مادرید انجام دادم و در لبنان، برای نخستین بار به عنوان سفیر منصوب شدم و در حال حاضر نیز اینجا هستم.

شما در حل یک بحران گروگان گیری هم نقش داشتید که طبق اخبار منتشر شده شما با موفقیت از عهده وظایف خودتان برآمدید. لطفاً درباره نقش مثبت و اثرگذار خودتان در روند حل این ماجرا توضیح دهید.

یکی از اولویت های ماموریت های دیپلماتیک و شخص دیپلمات این است که سعی در کمک و مساعدت به شهروندان نیازمند داشته باشد. اینها چالشهایی هستند که گاهی رخ می دهند و شاید یکی از چالشی ترین مسایلی که با آن در طول خدمتم برخورد کردم، کمک به گروهی از شهروندان چک بود که به مدت 7 ماه ربوده شده بودند.

این افراد در لبنان ناپدید شدند، اما کمک به آنها مسئله شخصی نبود. وقتی چنین ماجرایی رخ دهد، نقش سفیر ایجاد ارتباط مناسب میان مقامات آن کشور است که بتوانند در لبنان مارا یاری دهند و هماهنگی های لازم را بعمل آورند.

گروگان گیری یک موضوع سیاسی و امنیتی است و هنگامی که سفیری درگیر این روند می شود، با ابعاد گوناگون مسئله مواجه خواهد شد. برای مخاطبان و دیگر دیپلماتها جالب خواهد بود که چه خاطراتی از آن دوران به یاد دارید؟

قابل تصور است که چنین اتفاقی، حتی پس از حل و فصل شدنش، بسیار حساسیت برانگیز است. آنچه می توانم براحتی بگویم این است که موفقیت، حاصل تجسس دقیق نیروهای پلیس هر دو کشور، سرویسهای اطلاعاتی، حمایت دولت ها و کمی هم شانس بود. بقیه جریان را همه می دانند؛ پس از چند ماه، گروگانها آزاد شدند.

حضرتعالی به طور حتم از قدرت چانه زنی و مدیریت مناسبی برخوردار بوده اید که توانستید نقش هماهنگ کننده را در این گروگان گیری ایفا نمایید.

نقش من با حمایت همه بدنه سفارت، در راستای یک هدف مشترک بود. همه این اتفاقات در نهایت، به مثابه موفقیتی در کارنامه دولت های لبنان و چک ثبت شد که با کمک یکدیگر توانستند مسئله را حل کنند؛ یکی از ابعاد حیاتی ماجرا، عملکرد حرفه ای کارآگاهان، نیروهای پلیس و سرویس های امنیتی لبنان و جمهوری چک بود. نقش کوچک من هماهنگی همه این اعضا با یکدیگر و همراهی تمام وقت با آنان بود.

با توجه به حضورتان در لبنان، نقش ایران را در روند تحولات خاورمیانه چگونه ارزیابی می کنید؟

من تازه زمانی که به لبنان آمدم از نقش مهم ایران در تحولات منطقه آگاه شدم. در ابتدای کار، برایم جالب بود که می دیدم بخشهای جنوبی بیروت که در جنگ 2006 از بین رفتند، به سرعت و با کمک ایران بازسازی شدند. ساکنان این بخش شیعه نشین بیروت شاکر ایرانیان بودند. بعد از آن، 5 سال را در لبنان گذراندم که به موازات آن، بحران سوریه نیز در جریان بود و من بواسطه این اتفاقات، بیشتر و بیشتر به اهمیت ایران پی بردم. فکر می کنم شاید برخی از کنش گران دیگر در منطقه نیز تا آن زمان به تاثیر واقعی ایران آشنا نبودند و زمانی که درگیریهای سوریه به طول انجامید، دریافتند که ایران نیز نقش آفرین مهم منطقه است که منافع خود را در دنبال می کند و باید با این کشور نیز مذاکره کنند.

آیا این تصویر مثبت بود یا منفی؟

من شاهد حملات تروریستی به سفارت شما در بیروت نیز بودم و برای عرض تسلیت کمی بعد از انفجار به آنجا رفتم. این اتفاق باعث شد به عمق مسایل پی ببرم و بدانم که ما هدف مشترکی داریم که همانا تروریسم است؛ تروریسمی که منطقه و غرب یا هرجای دیگر را می تواند مورد هدف قرار دهد. امیدوارم سیاستمداران بیشتری امروزه از این واقعیت اطلاع داشته باشند. اگرچه سفیر سابق شما در لبنان، آقای رکن آبادی که با ایشان آشنایی نزدیک داشتم از آن حادثه نجات یافت، اما کمی بعد در وقایع فاجعه بار منا، جان خود را از دست داد.

در لبنان شاهد اثرگذاری سایر کشورها در روند آرایش سیاسی این کشور هستیم تحلیل شما از تحولات عرصه سیاسی این کشور چیست؟

شما می دانید که لبنان، و بویژه بیروت، ده­ها سال است که به نقطه پیوستگی نفوذ و تاثیرات خارجی تبدیل شده و من این موضوع را قبل از اعزام به این کشور و از طریق مطالعه و همچنین، بعد از آن و به چشم خود دیدم.

بسیار جالب است که همه چیز دقیقاً شبیه آن چیزی است که در فیلم ها و کتابها می بینید و می خوانید. شما می توانید همه این تاثیرات و نفوذها را یکجا به چشم ببینید و به دلایل بسیاری، مردم لبنان توانسته اند با این مسئله کنار بیایند و در برابر اتفاقاتی تاب بیاورند که شاید از توان دیگر ملت ها خارج است.

حضور در لبنان برای من بعنوان یک دیپلمات، تجربه ای جالب و گرانقدر بود. من متوجه شدم که لبنان مظهر تحمل است؛ شما ممکن است سنی، شیعه یا مسیحی باشید؛ اما هیچ مشکلی با مذهبتان ندارند و همزیستی با آن را آموخته اند. مهمان نوازی و صمیمیت دیگر جنبه های تجربه حضور من در لبنان بود؛ البته باید گفت که مهمان نوازی، آن هم از نوع ایرانی­اش، از آن چیزهایی است که پیشتر به چشم خود ندیده بودیم.

از زمانی که شما به عنوان سفیر جمهوری چک در ایران انتخاب شدید تا وقتی که استوارنامه خود را تحویل دادید، چه مدت طول کشید؟ تا زمانی که سطح روابط دیپلماتیک به سفیر ارتقا پیدا کند، اولویت کاری شما چه بود؟

در سال گذشته پس از حضور در ایران، در دو مسیر گام برداشتم؛ نخست، ادامه حمایت از بهبود روابط اقتصادی، پشتیبانی از هیئت های پیگیر جهت استفاده از فرصتها و شرایط موجود و نیز گشایش فضا و بازگشت عزتمندانه ایران به تجارت بین المللی؛ و دوم سعی در ادامه کمک، تسهیل و فراهم نمودن شرایط لازم جهت شکل گیری روابط مقامات به هدف اعزام متقابل سفیران (از ایران به پراگ و از چک به تهران) برمبنای توافق صورت گرفته میان وزرای امورخارجه دو کشور.

شاید بدانید که به دنبال دیدار وزیر امورخارجه ما، جناب آقای زائو رالک در تهران، آقای ظریف نیز به پراگ آمدند و من افتخار همراهی ایشان را داشتم.

البته در ایران اعلام شد که در ماه نوامبر، سطح روابط از کاردار به سفیر ارتقا پیدا کرده و سفرا کار خود را بزودی آغاز می کنند.

بگذارید کمی درباره این فرایند توضیح دهم. من در آگوست 2016 به عنوان کاردار به ایران آمدم؛ بدین معنا که سفیری در ایران حضور نداشت تا سفارت را اداره کند. من در عمل نقش همان سفیر را ایفا می کردم که از سوی طرف مقابل به رسمیت شناخته نشده بود، درست نظیر آنچه برای سفیر شما در پراگ اتفاق افتاد. آنچه از سوی دو وزیر اعلام شد، تصمیم طرفین برای تبادل دو سفیر با اختیارات کامل بود. این فرایندی است که به تحویل مفاد توافقنامه به سفرای ایران و چک انجامید و در همان زمان، سطح روابط به معنای واقعی ارتقا پیدا کرد.

تا چه اندازه استقرار دفتر بخش فارسی رادیو اروپای آزاد در پراگ مانع ارتقا سطح روابط دیپلماتیک ایران و جمهوری چک محسوب می شد؟

البته. ما درک می کنیم که این مسئله حساسی در نزد دولت ایران محسوب می شود و خوشبختانه، طرفین راه حلی برای آن پیدا کردند.

در صورتی که محتوای توافق صورت گرفته محرمانه نیست آیا می توانید کمی درباره آن توضیح دهید؟

ترجیح می دهم به همان چیزی که گفتم بسنده کنم. من عمیقاً باور دارم این به نفع هردو کشور است که نگذارند سایه این مسئله بر روی روابط فیمابین سنگینی کند و سبب مشروط سازی مناسبات شود.

گسترش مناسبات دیپلماتیک دو کشور چه تاثیری می تواند بر ارتقای روابط دوجانبه داشته باشد؟

دور کشور ضمن تبادل سفیر در بخشهای دیپلماتیک و سیاسی، آماده گسترش روابط در سایر حوزه ها هستند. این فرایند مُهر تاییدی بر آمادگی دو کشور جهت شراکت برسر یک میز و بحث درباره مسایلی است که منافع مشترک آنها را در بر دارد؛ البته این آمادگی به همین سطح محدود نمی شود و حتی در مواردی که مواضع طرفین با یکدیگر متفاوت است، به طرف مقابل احترام می گذارند و موضوعات مهم برای یک یا هردوطرف را مورد بحث قرار می دهند.

پس از امضای برجام، روابط میان ایران و چک شاهد چه تغییراتی بوده است؟

واضح است که امضای برجام نقطه عطف بزرگی بحساب می آید. اما باید بگویم که روابط دوجانبه پویاتر از قبل شده اند. یکی از نشانه های این امر درست زمانی ظاهر شد که برجام به امضا رسید و وزیر امور خارجه ما نیز در همان لحظه، در ایران حضور داشت. از آن زمان به بعد، هیئت های سیاسی و تجاری چک به ایران آمدند و بسیاری از هیئت های ایرانی نیز به پراگ رفتند.

برای افزایش مبادلات تجاری و اقتصادی میان دو کشور چه افقی را برای سال 2017 در نظر گرفته اید؟

اطلاعات اولیه نشان می دهند که افزایش چشمگیر از سال قبل ادامه دارد که 50-60 درصد از سال قبل از آن نیز بیشتر است. این روند ادامه دارد و ممکن است برخلاف تصور عموم مردم، جهشی ناگهانی نباشد. شما از استمرار برخی محدودیتها خبر دارید؛ بویژه در نظام بانکی که جلوی رشد سریع را می گیرد.

یکی از نکات مهم در تبیین افق اقتصادی دو کشور، برگزاری نشست مشترک اقتصادی است. نشست آتی چه زمانی برگزار می شود و دستور کار آن چیست؟

طرح مجمع مشترک یا کمیسیون مشترک اقتصادی مربوط به توافقنامه ای است که در حوزه همکاریهای اقتصادی میان ایران و جمهوری چک امضا شد. در ماه دسامبر سال قبل، هیئت بزرگی از ایران به چک رفت تا در این کمیسیون مشترک اقتصادی شرکت کند و پس از آن، بسیاری از کارگروههای تخصصی در بخشهای انرژی، معدن و کشاورزی در حال شکل گیری است. ما امیدواریم در پایان امسال یا آغاز سال بعد، جلسه بعدی این کمیسیون تشکیل شود، چراکه فرصت مناسبی برای گسترش مناسبات اقتصادی میان طرفین است.

کدام اقلام بیشترین نرخ صادرات از ایران به چک را دارند؟ آیا تنوع این کالاها و صادرات آنها به جمهوری چک افزایش یافته است؟

بخش اصلی صادرات ایران به جمهوری چک هنوز هم شامل آجیل و خشکبار می شود و در کنار آن نیز، برخی لوازم الکتریکی و آنطورکه از آمارها بر می آید، فرشهای ایرانی قرار دارد.

برای تقویت مناسبات اقتصادی دو کشور باید سیستم های بانکی دو کشور همکاری مستمر و سیستماتیک با یکدیگر داشته باشند. مشکلات موجود در این حوزه چیست و چگونه می توان آنها را حل کرد؟

نکته صحیحی را ذکر کردید. در روابط بانکی، دو مسئله عمده وجود دارد. یکی مجوز تراکنشهای افراد و دیگری، حمایت از کسب و کارها و فرصتهای سرمایه گذاری است. تلاشها باید از هردو سو برای حل این مشکل صورت گیرد؛ من خود شاهد وجود ترس و دلهره از سوی بعضی بانکهای غربی هستم. شاید فشاری که به سوی آنها هدایت می شود نیز بخشی از این مشکل باشد و از این رو، دولتهای دو کشور باید برای ترغیب آنها دست به کار شوند. من فکر می کنم نتیجه این اقدام، فرصتهای تجاری دیگری را بدست می دهد. بخش خصوصی ایران نیاز به تغییر و تحول دارد. ما آماده کمک به این فرایند و ارائه تجربه خود از دهه 1990 هستیم؛ در این زمان، کشور ما تحولاتی را از سر گذراند و نه تنها نظام بانکی، بلکه همه اقتصاد را متحول کرد. ما انتقال تجربه خود را به ایران پیشنهاد دادیم.

اولویت شما برای توسعه حمل و نقل میان دو کشور چیست؟

در طول دو سال گذشته، ما شاهد رشد چشمگیر تمایل ایرانیان برای سفر به جمهوری چک بودیم. این اتفاق با رشد علاقه شرکتها برای برقراری پروازهای مستقیم میان تهران و پراگ همراه بود. در حال حاضر، محدودیت اصلی مربوط به ظرفیت بخش صدور ویزا در سفارت بود. اگرچه ما تعداد مقامات کنسولی خود را افزایش دادیم و تعداد ویزای بسیار بیشتری را نسبت به دوسال گذشته صادر می کنیم، اما هنوز هم کافی نیست. راه حلی که ما در نظر داریم، واگذار کردن بخشی از سیستم صدور ویزا است. در طول چند هفته آینده، ما باید همکاری خود را با همکار جدید آغاز کنیم و پس از آن، ظرفیت چند برابر خواهد شد. در این صورت است که شرکتهای ایرانی یا چک در گام اول، پروازهای چارتری را در فصول گردشگری آغاز می کنند و سپس، پروازهای مستقیم و معمول را براه می اندازند.

آیا مشخص است چه تعداد از گردشگران ایرانی نخستین مقصد توریستی خود را چک انخاب کرده اند؟

فکر میکنم امسال، قریب به 5 یا 6 هزار نفر به چک سفر کردند که چهاربرابر بیشتر از دو سال گذشته است.

چه تعداد شهروند چک در سال گذشته برای گردشگری به ایران آمده اند؟

اطلاعاتی در این باره ندارم و نمی دانم.

از آنجایی که صدور ویزا در چارچوب فرایند شنگن انجام می گیرد، طبیعتاً نمی توان به دنبال تسهیل ویزا بین دو کشور باشیم. امیدواریم مقامات ایرانی از طریق مذاکراتی که با نظام صدور ویزای شنگن انجام می دهند شاهد تسهیل در تردد اتباع دو کشور باشیم.

مشکل اصلی از نظر من، نظام ویزای شنگن نیست. خودِ فرایند 10 تا 12 روز طول می کشد و چندان طولانی نیست. آنچه شرایط را پیچیده می کند، انتظار بلندمدت متقاضیان ایرانی برای تعیین وقت ملاقات و ارائه فرم، بویژه در فصول پرترافیک، است. کمبود ظرفیت نیز مسئله ای است که اکثر سفارتهای اروپایی مستقر در تهران با آن سر و کار دارند و ما در پی حل آن هستیم.

وزیر خارجه ایران در روزهای پایانی سال 2016 ضمن سفر به چک با مقامات این کشور دیدار کرد. در این سفر، توافقاتی برای همکاریهای اقتصادی بیشتر بین دو کشور انجام گرفت. ممکن است در مورد این مذاکرات توضیح دهید؟

دیدار وزیر امورخارجه کاملاً در چارچوب توافق همکاری میان دو وزارت امورخارجه انجام شد. هردو وزارتخانه توافق کردند تا رایزنی های مستمری در سطح معاونین وزرا صورت گیرد. در واقع، ما در حال آماده سازی دور بعدی این دیدارها هستیم. موسسه روابط بین الملل وزارت امورخارجه چک و موسسه مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امورخارجه شما نیز قراردادی را به امضا رسانده اند. کمی بعد از دیدار وزیر امورخارجه شما، وزیر اقتصاد و دارایی، آقای طیب نیا به چک آمد و در حال حاضر، ما همه توافقات اقتصادی اولیه را منعقد کرده ایم و تنها توافقنامه ارتقا و حمایت از سرمایه گذاری ها مانده که در هفته های آینده، امضا می شود.

آیا برنامه ریزی مشخصی برای دیدار مقامات جمهوری چک از ایران در سال 2017 انجام گرفته است؟

شما می دانید که آغاز و ادامه سال 2017 برای طرفین کمی پیچیده بود. در گام اول، شما انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کردید و در اکتبر، ما انتخابات پارلمانی را در چک ترتیب دادیم. از این رو، تردد وزرا و مقامات ارشد میان دو کشور کمی اوضاع را پیچیده تر می کرد. البته معاونین وزرا در رفت و آمد هستند. همچنین، از وزیر امورخارجه و نخست وزیر ما برای سفر به ایران دعوت بعمل آمده است. رئیس مجلس شما، اقای لاریجانی نیز دعوتنامه ای را از پراگ دریافت کرده و ما امیدواریم این دیدارها هرچه زودتر به وقوع بپیوندند.

سفارت جمهوری چک در تهران برای تقویت روابط فرهنگی میان دو کشور چه برنامه هایی در نظر گرفته است؟

در سالی که گذشت، برخی برنامه های فرهنگی برای معرفی موسیقی چک در تهران برگزار شد. پس از آن، ما نمایشگاه عکاسی از جمهوری چک را در فرهنگسرای نیاوران ترتیب دادیم که حاصل فعالیت عکاسان ایرانی بود. بد نیست بدانید ما در حال آماده سازی کنسرت موسیقی و نمایشگاه تصویرسازی مدرن در تهران هستیم که در نوامبر برگزار می شود.

این مدل کنسرت ها با رویکرد تجاری و از طریق بلیت فروشی در گذشته برگزاری شده است که این روند برای گسترش روابط فرهنگی دو کشور امر مطلوبی به محسوب نمی شود. دیدگاه شما در این مورد چیست؟

مطمئن باشید در کنسرتی که برای ماه نوامبر آماده کرده ایم، هیچگونه مقاصد تجاری لحاظ نشده است. من هنوز نمی دانم که آیا می توان این رویداد را در دیگر شهرها هم برگزار کرد یا نه، اما اصفهان یا تبریز را نیز برای میزبانی این کنسرت در نظر داریم. البته باید بگویم که اگر بلیط فروشی صورت بگیرد، همه عواید آن به امور خیریه اختصاص می یابد و همه پروژه پیش رو بهمین صورت خواهد بود. هنرمندان در پی کسب ثروت از قِبَلِ برگزاری کنسرت در ایران نیستند، زیرا تنها هدفشان شناساندن فرهنگ ما به ایرانیان است.

شاهد سفر شما به استان لرستان بودیم تا زمینه های همکاری اقتصادی و فرهنگی دو کشور را مورد ارزیابی قرار دهید. درباره دستاورد این سفر توضیح می دهید؟

جالب بود. سفر به شهرستانها همواره به منظور یافتن همکارانی است که می توانند شراکت مطلوبی را انجام دهند. ما چندین ماموریت را جهت شناسایی موقعیت ها در چند ناحیه دیگر انجام دادیم. هنگامی که از لرستان بازدید می کردیم، به جاذبه گردشگری آن پی بردم و تحت تاثیر زیبایی کوهها، آبشارها، صنعت شیلات و کشاورزی قوی آن قرار گرفتم. ما دریافتیم این منطقه شباهت و تطابق زیادی با استان بوهمی جنوبی دارد. همچنین، هر دو طرف مشتاق به یافتن شرکای جدید هستند. بازرگانان و اهالی کسب و کار منافع مشترکی دارند و می توانند تجارت خود را به اشتراک بگذارند. همچنین دانشگاهی در بوهمی جنوبی وجود دارد که نظیر دانشگاه کشاورزی خرم آباد است.

در آینده به کدام استانهای ایران سفر خواهید کرد؟

در حال حاضر، استانهای همدان و مرکزی مد نظر سفارت هستند.

آیا برنامه ای مشخصی برای دیدار و رایزنی بازرگانان چک با همتایان ایرانی خود برنامه ریزی کرده اید؟

اراک و همدان را از سوی سفارت، مقاصد بررسی و مطالعاتی قرار دادیم، اما برخی ماموریتهای تجاری دیگر نیز در دستور کار قرار دارند. در ابتدای اکتبر، ما گروهی را برای شرکت در نمایشگاهی بین المللی به ایران می آوریم. نماینده اتاق بازرگانی چک قصد سفر به مشهد را دارد و با سفر دو هیئت اقتصادی آتی، به اصفهان و شیراز سفر خواهیم کرد. دو تن از معاونین وزارت صنعت و تجارت بصورت جداگانه دو هیئت را همراهی می کنند. این برنامه پیش روی ما است.

مهمترین اولویت اقتصادی شما به عنوان سفیر جمهوری چک در ایران چیست؟

نگاه ما در حال حاضر به بخشهای تصفیه آب، مدیریت توزیع آب و کشاورزی و نیز، استمرار حمایت از تبادلات حوزه انرژی و حمل و نقل (حمل و نقل شهری و راه آهن) معطوف شده است.

دولت جمهوری چک هرساله مبلغی را از طریق دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) به پناهجویان افغان در ایران کمک می کند. در سال گذشته، این مبلغ چه میزان بوده است؟

حوزه های اقدامات بشردوستانه، حمایت از پناهجویان و مردم نیازمند و پشتیبانی از حقوق بشر سالها است که در اولویت سیاست خارجی چک قرار دارد. شما از کمک ما به دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ایران نام بردید، در صورتی که این اقدام بخشی از یک تدبیر گسترده جهت حمایت از فعالیت های این آژانس در ایران و پاکستان است و در صدر مساعدت مردم ایران، پاکستان و دولت های دو کشور برای رفع این معضلات قرار دارد. سال گذشته، فکر می کنم میزان کمک اختصاص یافته به دفتر این کمیساریا در ایران برابر با 5 میلیون کرون (300 هزار دلار) بود. چند روز قبل، وزیر امورخارجه چک ادامه این حمایت از دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ایران و پاکستان را تایید کرد.

آیا نظارتی از سوی سفارت چک در ایران بر نحوه تخصیص کمک های این کشور به دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) انجام می گیرد؟

این نوع حمایت همواره با جهت گیری خاص در راستای انجام پروژه و طرح ها صورت می گیرد. ما همیشه می گوییم حمایت ما در راستای تحقق هدف مورد توافق انجام می شود. آخرین اعانه ما صرف بازسازی بسیاری از مراکز تحصیلی شد و باید بگویم که حس تعلق و حرفه ای گری بسیاری را از سوی نمایندگان و مدیر دفتر کمیساریای عالی پناهندگان در ایران شاهد بودیم.

آخرین ارزیابی میدانی شما چه زمانی بوده است؟

من در زمان برگزاری مراسم افتتاحیه پروژه های کمیساریای عالی پناهندگان که ما حامی مالی آن بودیم، در ایران حضور نداشتم و معاونم به نیابت از من حضور داشت. البته برخی پروژه های دیگر هستند و در آخرین بازدید، به یکی از مراکز توانبخشی و مرکز مراقبت از افراد نیازمند در تهران سر زدم. این سازمان غیردولتی که ما بطور مستمر از آن حمایت می کنیم، چندهزار داوطلب را در چند استان به خدمت گرفته است.

آیا در زمینه کمک و امدادرسانی سازمان های مردم نهادی کشور چک در ایران فعال هستند؟

تا آنجا که من می دانم، خیر.

آیا برنامه ای برای نزدیک ساختن سازمان های غیردولتی دو کشور مد نظر دارید؟

برنامه ای در این زمینه وجود ندارد. وزارت مربوطه پروژه ای را ارائه داده که از آن حمایت مالی خواهد کرد و بخشهای دیگر آن بسته به سازمان هایی است که علاقمندی خود را اعلام کنند. در غیر این صورت، راههای دیگری برای کمک به نیازمندان در کشور وجود دارد.

آیا در حوزه گسترش روابط دو جانبه توضیحات تکمیلی مدنظر دارید که در پایان این مصاحبه مطرح کنید؟

امیدوارم همه چیز به خوبی پیش برود. من همچنین می خواهم از این فرصت استفاده و بابت مهمان نوازی همه ایرانیانی که تا به امروز دیده ام تشکر کنم. راستش را بگویم، پرسیدن یک آدرس از رهگذران نیز برایم سخت است، چرا که عمدتاً مرا تا مقصد مورد نظر همراهی می کنند؛ (لطف و) عادتی که من با آن مأنوس نیستم. ممنونم.

گفتگو از: محمدرضا نظری

  • facebook
  • googleplus
  • twitter
  • linkedin
  • linkedin
  • linkedin